Δεν θα χρησιμοποιήσουμε μαντικές ικανότητες για να μπορέσουμε να προσδιορίσουμε τα πιθανά σενάρια αντίδρασης της Ρωσίας σε πιθανούς βομβαρδισμούς των ΗΠΑ στην Συρία, αλλά τα μέχρι τώρα στοιχεία από σημαντικές πηγές, τις χρησιμοποιούμενες πρακτικές και τον βαθμό αποφασιστικότητας που έχουν καταγράψει οι δύο παγκόσμιοι ηγέτες Πούτιν και Τράμπ.
Είναι οφθαλμοφανές πλέον ότι η κατάσταση στην Συρία είναι έτοιμη να εκραγεί σε ένα μεγάλο πόλεμο και ίσως τον μεγαλύτερο και πιο καταστροφικό από την ημέρα που άρχισε η Συριακή κρίση.
Σύμφωνα λοιπόν με την ισχύουσα κατάσταση, είναι εξαιρετικά πιθανό η Ουάσιγκτον να προχωρήσει σε στρατιωτικές επιλογές κατά του Άσαντ χωρίς να περιμένει τα αποτελέσματα κάποιας διεθνούς έρευνας για την επιβεβαίωση χρήσης χημικών στην Douma της Συρίας. Οπότε σε αυτή την περίπτωση διαμορφώνονται τέσσερα πιθανά σενάρια
1ο Σενάριο
Οι ΗΠΑ θα εκτοξεύσουν μια πυραυλική προσβολή τύπου Shayrat, εναντίον δηλαδή σχεδόν κενών συριακών εγκαταστάσεων σε διάφορα σημεία της ερήμου. Αυτή θα είναι απλά μια κίνηση εντυπωσιασμού και στην οποία φυσικά δεν θα αναμένεται κάποια ρωσική αντίδραση και η κατάσταση στην Συρία θα εξακολουθήσει στην υπάρχουσα σήμερα γραμμή και η συμμαχία Συρίας–Ρωσίας– Ιράν-Τουρκίας, θα συνεχίσει τα σχέδια της σε ότι αφορά την επιθυμητή τελική κατάσταση στην Συρία.
2ο Σενάριο
Οι ΗΠΑ θα κλιμακώσουν περισσότερο την επίθεση τους διευρύνοντας ποιοτικά τα επιθετικά μέσα καθώς και την σημαντικότητα των στόχων. Μια τέτοια επίθεση θα προκαλέσει σημαντικές απώλειες στις Συριακές δυνάμεις και θα καταστρέψει τις στρατιωτικές αλλά και πιθανώς δημόσιες υποδομές της χώρας ή τουλάχιστον ότι έχει απομείνει ή αποκατασταθεί από αυτά. Εάν σε μια τέτοια επίθεση η Ρωσία δεν αντιδράσει στρατιωτικά και δυναμικά, τότε οι ΗΠΑ και η Δυτική Συμμαχία θα δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες και το «momentum» που θα ωθήσει του τοπικούς συμμάχους τους της αντιπολίτευσης, αλλά και τους Κούρδους σε ορισμένες περιπτώσεις, να εκτοξεύσουν επιθέσεις εναντίον των κυβερνητικών δυνάμεων στην κοιλάδα του Ευφράτη, όπως και στην ανατολική και νότια Συρία. Βέβαια κάτι τέτοιο θα ενδυναμώσει και τις δυνάμεις των Hayat Tahriral–Sham (πρώην Jabhat al–Nusra, την Συριακή δηλαδή πτέρυγα της al–Qaeda) και τον ISIS. Η Μόσχα λογικά θα αντιδράσει σε αυτό με χτυπήματα ακριβείας τέτοια που να μην την φέρουν σε αντιπαράθεση με την Συμμαχία των ΗΠΑ – Δύσης. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει βεβαίως να υπολογίζουμε ότι το τέλος του πολέμου στην Συρία θα παραταθεί για περισσότερο από πέντε ακόμα χρόνια.
3Ο Σενάριο
Οι ΗΠΑ θα πραγματοποιήσουν μια εκτεταμένη επίθεση, αλλά θα αντιμετωπίσουν μια περιορισμένη αλλά αποτελεσματική ρωσική στρατιωτική αντίδραση. Σε αυτή την περίπτωση οι Ρωσικές δυνάμεις θα αντιδράσουν καταρρίπτοντας «έξυπνους» αμερικανικούς πυραύλους, και στοχεύοντας κάποιους από τους εκτοξευτές και ενδεχομένως κάποιες αμερικανικές βάσεις ή εγκαταστάσεις στην βόρεια και ανατολική Συρία. Η Ουάσιγκτον σε αυτή την περίπτωση θα αντιδράσει οριακά ώστε να έχει το πλεονέκτημα αυξάνοντας την διπλωματική και δημοσιογραφική πίεση προς την Ρωσία, ενώ θα έχει μια καλή αφορμή για ένα νέο κύμα μέτρων κατά της Μόσχας, ειδικά σε μια περίοδο που απ ότι φαίνεται η υπόθεση Skripal αρχίζει να αμφισβητείται.
4ο Σενάριο
Οι ΗΠΑ θα εκτοξεύσουν μιας ευρείας κλίμακας επίθεση και η ρωσική στρατιωτική αντίδραση θα προκαλέσει μεγαλύτερη κλιμάκωση ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις. Σε αυτή την περίπτωση η Ουάσιγκτον δικαιολογώντας την αντίδραση της, στην ρωσική επιθετικότητα, θα επιτεθεί εναντίον ρωσικών δυνάμεων στην Συρία. Αυτή η ενέργεια όμως θα προκαλέσει ένα νέο περιφερειακό πόλεμο μεταξύ των αμερικανικών τοπικών και διεθνών συμμαχικών δυνάμεων, με την δυναμική παρουσία Βρετανών και Γάλλων, και από την άλλη της γνωστής συμμαχίας Συρίας-Ιράν-Ρωσίας που υποστηρίζεται και από την Χεζμπολάχ, ενώ μεγάλο ερωτηματικό θα αποτελεί η Τουρκία που πλέον θα απαιτηθεί να επιλέξει ξεκάθαρα που ανήκει. Το πιο ανησυχητικό σε αυτό το σενάριο, που αποτελεί και την δυσμενέστερη εξέλιξη, είναι από τοπική διαμάχη των υπερδυνάμεων να εξελιχθεί σε πυρηνική αναμέτρηση.
Θεωρούμε ότι διανύουμε μια από τις χειρότερες κρίσεις στην ιστορία της Μέσης Ανατολής και αν δεν υπάρξει σύνεση και συνεννόηση μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, το χειρότερο σενάριο μιας γενικευμένης αναμέτρησης δεν θα έχει νικητή …
Χρήστος Καλογερόπουλος – Βαλκάνιος
Στρατηγικός Αναλυτής
Εξειδικευμένος σε Θέματα Διεθνούς Ασφάλειας
στη ΝΑ Μεσόγειο
