Όπως διαπιστώσαμε το χτύπημα των ΗΠΑ – Βρετανίας και Γαλλίας στην Συρία κινήθηκε στα πλαίσια των τεσσάρων πιθανών σεναρίων που είχαμε αναπτύξει στουςambassadors at large. Κάτι που δεν υπήρξε ως αποτέλεσμα μαντικών ικανοτήτων μας, αλλά σωστής ανάλυσης και εκτίμησης πολύ ακριβών και αξιόπιστων πληροφοριών που λαμβάνουμε καθημερινά και από τους δύο αντιμαχόμενους συνασπισμούς, τόσο του αμερικανικού όσο και του Ρωσικού.
Σύμφωνα με το Ρωσικό Υπουργείο Άμυνας εντοπίστηκαν 103 κατευθυνόμενοι πύραυλοι αέρος εδάφους, εκ των οποίων 71 αναχαιτίστηκαν από την συριακή αεράμυνα. Αναλυτικότερα σύμφωνα με την ρωσική άποψη εκτοξεύτηκαν οι ακόλουθοι πύραυλοι
4 κατά του διεθνούς αεροδρομίου της Δαμασκού και όλοι αναχαιτίστηκαν
12 κατά του στρατιωτικού αεροδρομίου Al–Dumayr και όλοι αναχαιτίστηκαν
18 κατά του στρατιωτικού αεροδρομίου Baly και όλοι αναχαιτίστηκαν
12 κατά του στρατιωτικού αεροδρομίου Shayarat και όλοι αναχαιτίστηκαν
9 κατά του στρατιωτικού αεροδρομίου Mezzeh εκ των οποίων 5 αναχαιτίστηκαν
16 κατά του στρατιωτικού αεροδρομίου της Homs εκ των οποίων 13 αναχαιτίστηκαν
30 κατά των περιοχών ενδιαφέροντος Barzah και Jaramani εκ των οποίων 5 αναχαιτίστηκαν
Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους εκτόξευσαν κατευθυνόμενους πυραύλους, που περιλαμβάνανε πυραύλους Tomahawk από πλοία και κατευθυνόμενες βόμβες GBU-38 από βομβαρδιστικά B-1B ενώ F-15 και F-16 εκτόξευσαν πυραύλους αέρος – εδάφους. Τα Βρετανικά αεροσκάφη Tornado εκτόξευσαν 8 πυραύλους Scalp EG.
Σύμφωνα όμως με το Πεντάγωνο, υπήρξε ενημέρωση με τελείως αντίθετα στοιχεία, δηλαδή ότι εκτοξεύτηκαν 105 πύραυλοι εναντίον εγκαταστάσεων χημικών όπλων της κυβέρνησης Άσαντ.
Χρησιμοποιήθηκαν τα εξής μέσα
Το USS Monterey CG61 εκτόξευσε 30 Tomahawk από την Ερυθρά Θάλασσα.
Το USS Laboon DDG58 εκτόξευσε 7 Tomahawk από την Ερυθρά Θάλασσα.
Το USS Higgins DDG76 εκτόξευσε 23 Tomahawk από τον Περσικό Κόλπο.
Το USS John Warner SSN785 εκτόξευσε 6 Tomahawk από την Μεσόγειο.
Η Γαλλική Φρεγάτα LANGUEDOC εκτόξευσε 3 Storm Shadow/SCALP EG (η γαλλικήναυτική έκδοση ονομάζεται «Missile de Croisière Naval») από την Μεσόγειο.
Τα βομβαρδιστικά B-1B εκτόξευσαν 19 AGM-158 JASSM [Joint Air-to-Surface Standoff Missile].
Τα Βρετανικά μαχητικά Typhoon και Tornado εκτόξευσαν 8 πυραύλους Storm Shadow/SCALP EG.
Τα Γαλλικά Rafel και Mirage εκτόξευσαν 9 πυραύλους Storm Shadow/SCALP EG.
Οι στόχοι που επλήγησαν ήταν
Με 76 πυραύλους το κέντρο έρευνας και ανάπτυξης «Barzah»
Με 22 πυραύλους οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης χημικών όπλων «Him Shinshar»
Με 7 πυραύλους οι αποθήκες χημικών «Him Shinshar»
Ασφαλώς και από τα παραπάνω διαπιστώνεται η προπαγάνδα εκ μέρους της Συριακής- Ρωσικής πλευράς που παρουσιάζουν ότι έχουν αναχαιτίσει σχεδόν όλους τους πυραύλους και από την άλλη μια πιο ορθολογιστική προσέγγιση του Πενταγώνου.
Αυτό όμως που αποτελεί αντικειμενική διαπίστωση είναι ότι από τα 4 σενάρια που προβλέφθηκαν από τους ambassadors και εν συντομία ήταν :
1. Χτυπήματα μόνο για δημιουργία εντυπώσεων από τις ΗΠΑ χωρίς να προκληθεί αντίδραση από την Ρωσία
2. Σημαντικά χτυπήματα στα οποία δεν θα αντιδρούσε η Ρωσία
3. Σημαντικά χτυπήματα με μια μέτρια αντίδραση της Ρωσίας αλλά με περαιτέρω κλιμάκωση
4. Εκτεταμένα χτυπήματα των ΗΠΑ με δυναμική αντίδραση της Ρωσίας που θα προκαλούσε μια ευρύτατη έως και παγκόσμια σύγκρουση
Όπως λοιπόν φάνηκε είμαστε ευτυχώς στην περίπτωση του 1ου σεναρίου, οπότε ουσιαστικά δεν θα έχουμε προς το παρόν τουλάχιστον μεγαλύτερη κλιμάκωση, αλλά όμως ο ρωσικός άξονας πήρε ένα μήνυμα ότι τα σχέδια του θα πρέπει να ικανοποιούν ή τουλάχιστον να έχουν την ανοχή της Δύσης στην μετά τον πόλεμο κατάσταση στην Συρία.
Βεβαίως είναι σαφές ότι η επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε από τις ΗΠΑ εναντίον του καθεστώτος της Δαμασκού δεν αποσαφηνίζει την αμερικανική στρατηγική στη Συρία και παράλληλα δεν προβλέπεται να άρει το διπλωματικό αδιέξοδο έπειτα από επτά χρόνια ενός ολοένα και πιο περίπλοκου πολέμου.
«Όλοι οι στόχοι συνδέονταν στενά και συγκεκριμένα με την παραγωγή ή την αποθήκευση χημικών όπλων», «τα μέσα για τη χρησιμοποίηση τους ούτε που αγγίχτηκαν», διαβεβαιώνει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Φαϊζάλ Ιτάνι, ερευνητής της δεξαμενής σκέψης Atlantic Council στην Ουάσινγκτον ενώ εκτιμά ότι «Τα πλήγματα αυτά υπάρχει κίνδυνος να στείλουν στον Άσαντ το εξής μήνυμα: Δεν έχεις το δικαίωμα να πραγματοποιείς χημικές επιθέσεις, όμως όλα τα άλλα είναι εντάξει, προχώρα».
Βέβαια για το σενάριο που εφαρμόστηκε, όπως ενημερώνει και ο ειδικότερος για αυτά τα θέματα αναλυτής κ. Αθανάσιος Δρούγος, φαίνεται επίσης να διαφωνούν σημαντικά κέντρα σκέψης στην Αμερική, ειδικά για την εφαρμοζόμενη στρατηγική αναφέρουν
Ενώ θεωρεί θεμιτά τα πλήγματα του σαββατοκύριακου, ο Ρίτσαρντ Χάας του Council of Foreign Relations διαπιστώνει στο Twitter πως «δεν υπάρχει ορατή αλλαγή στην αμερικανική πολιτική έναντι της Συρίας», «Οι Αμερικανοί δεν έδρασαν για να αποδυναμώσουν το καθεστώς».
Ένας άλλος πρώην αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο Νίκολας Μπερνς, ζητάει «να παραμείνουν οι αμερικανικές δυνάμεις στον βορρά» εναντίον της τζιχαντιστικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος και να δημιουργηθεί ένας «αμερικανο-αραβο-ευρωπαϊκός διπλωματικός συνασπισμός» με στόχο να «αντισταθμίσει την αρνητική επιρροή της τριάδας Ρωσία-Ιράν-Συρία».
Επισήμως η αμερικανική «στρατηγική» παρουσιάσθηκε τον Ιανουάριο από τον Ρεξ Τίλερσον, τον τότε υπουργό Εξωτερικών του Ντόναλντ Τραμπ. Προέβλεπε την παρουσία σε διάρκεια αμερικανών στρατιωτών στη Συρία εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, όμως προσέθετε άλλους δύο παράπλευρους στόχους: να συμβάλει στην αποχώρηση του Μπασάρ αλ-Άσαντ και να αντιμετωπίσει την επιρροή του Ιράν.
Το κενό που θα δημιουργούσε μια αμερικανική αποχώρηση, προειδοποιούσε ουσιαστικά, θα βοηθούσε τον Σύρο πρόεδρο, καθώς και τις επεκτατικές βλέψεις της Τεχεράνης.
Οι αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης συνεχίζουν να αναφέρονται σ’ αυτή την ομιλία, όμως ο πρόεδρος Τραμπ, ο οποίος έχει έκτοτε απολύσει τον Ρεξ Τίλερσον, έκανε την έκπληξη διατυπώνοντας πρόσφατα την ευχή να αποχωρήσει σύντομα από τη Συρία, πριν αποφασίσει τελικά, υπό την πίεση των συμβούλων και των συμμάχων του, να μην ορίσει κάποιο χρονοδιάγραμμα αποχώρησης.
«Έπειτα απ’ αυτά τα νέα πλήγματα, ο Τραμπ δεν επανέλαβε πως φεύγουμε μόλις τελειώσει η μάχη εναντίον του ΙΚ και σύντομα τελειώνει», επισημαίνει ο Φαϊζάλ Ιτάνι. «Συνεπώς παραμένουμε ακόμη λίγο, όμως αυτό δεν είναι αληθινά μια στρατηγική για τη Συρία, πρόκειται μόνο για μια πτυχή της συριακής σύγκρουσης».
«Το να λέμε ρητά, όπως κάνει αυτή η κυβέρνηση, πως δεν ενδιαφερόμαστε αληθινά γι’ αυτόν τον πόλεμο» ανάμεσα στον Άσαντ και τους αντάρτες, «ισοδυναμεί με το να έχουμε πολύ λίγα μέσα πίεσης», λέει εκφράζοντας τη λύπη του γι’ αυτό ο ειδικός του Atlantic Council. Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον ίδιο, σήμερα είναι «λιγότερο πιθανό παρά ποτέ» να βγει από το αδιέξοδο η διαδικασία της Γενεύης.
Θεωρούμε τελικά ότι τα χτυπήματα και η εφαρμογή του 1ου σεναρίου σωστά επελέγησαν, όμως τα επόμενα σενάρια θα πρέπει να παραμείνουν σαν μελλοντικές επιλογές, εφόσον ο Πούτιν και η παρέα του δεν πάρουν το μήνυμα ότι δεν μπορούν να ασκούν πολιτική μόνο με Τούρκους και Ιρανούς στο πιο ευαίσθητο σημείο του κόσμου. Ασφαλώς και η Δύση πρέπει να παραμείνει ενεργή στην Συρία και η σκέψη απεμπλοκής του Τράμπ ευτυχώς έστω και με πίεση φαίνεται να οδηγείται προς το παρόν σε αναμονή.
Χρήστος Καλογερόπουλος – Βαλκάνιος
Στρατηγικός Αναλυτής
Εξειδικευμένος σε Θέματα Διεθνούς Ασφάλειας
στη ΝΑ Μεσόγειο