Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος
Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Δεν είναι εύκολο να αναλυθεί αυτό το τραγικό γεγονός. Υπάρχουν όμως κάποια στοιχεία που ξεχωρίζουν. Ας ξεκινήσουμε με τα συναισθήματα. Ήταν μια φρικτή επίθεση και τα θύματα ήταν όλοι άμαχοι. Συγκεντρώθηκαν σε έναν πολιτιστικό χώρο για να δουν μια παράσταση που δεν έχει καμία σχέση με το Ουκρανικό θέατρο πολέμου. Στην εξέταση αυτής της τραγωδίας, πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη τις τακτικές που εφαρμόζει η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος (ISΙS-Κ). Τρομοκράτες εισβάλλουν σε μια αίθουσα συναυλιών, με όπλα και εκρηκτικά στα χέρια, για να σκοτώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους με ψυχρό, δειλό, εξαιρετικά οργανωμένο, αδιάκριτο τρόπο. Και όμως, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν αμφιβολίες για αυτή τη γραμμή έρευνας. (κυρίως του Πουτινικού καθεστώτος)
Έχοντας υπόψη τα πολλά ψέματα του Κρεμλίνου, και των προπαγανδιστικών ων επιχειρήσεων “ψευδούς σημαίας” ως και των απαράδεκτων χειρισμών του Βλαντιμίρ Πούτιν (ακόμα νωποί στο μυαλό τους), σε συντριπτικό ποσοστό οι Ουκρανοί και οι Δυτικοί δεν ‘αγοράζουν τη Ρωσική εκδοχή των γεγονότων’. Υπενθυμίζουν ότι μόλις ο Πούτιν ανήλθε στην εξουσία στα τέλη της δεκαετίας του 1990, οργάνωσε στημένες και κατευθυνόμενες από τις διαβόητες μυστικές υπηρεσίες του επιθέσεις, ιδιαίτερα στη Μόσχα ( αλλά και σε κοντινές πόλεις) που σκότωσαν εκατοντάδες αθώους Ρώσους πολίτες. Οι έρευνες αργότερα αποκάλυψαν ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών της Ρωσίας (FSB) είχαν τοποθετήσει τις βόμβες σε πολυκατοικίες, αλλά γρήγορα κατηγόρησαν τους Τσετσένους για τους βομβαρδισμούς. Αυτές ήταν ψεύτικες επιθέσεις για να δημιουργήσουν την ανάγκη για έναν ισχυρό άνδρα στο Κρεμλίνο και να εκδικηθούν τον λαό του Βόρειου Καυκάσου, καθώς και να απαντήσουν με το είδος τους διεξάγοντας έναν αιματηρό και ακρότατο πόλεμο κατά της Τσετσενίας.
Στο μυαλό πολλών Ουκρανών, η επίθεση της 22ας Μαρτίου στη Μόσχα είναι μέρος της ίδιας λογικής και ο τρόπος λειτουργίας είναι παρόμοιος. Αναμένουν ότι η Ουκρανία θα κατηγορηθεί από τους σιλοβίκι των δολοφονικών μυστικών υπηρεσιών , ότι φέρει την ίδια ευθύνη με την Τσετσενία τη δεκαετία του 1990. Αυτό θα επιτρέψει στο Κρεμλίνο να δικαιολογήσει την περαιτέρω κινητοποίηση του πληθυσμού. Ποιος καλύτερος τρόπος για να προσελκύσετε νεαρούς Ρώσους άνδρες να υπερασπιστούν την πατρίδα σε αυτό που η Ρωσική κυβέρνηση είναι τώρα διατεθειμένη να αποκαλέσει πόλεμο παρά την επί δυο χρόνια αναφορά της ως«ειδική στρατιωτική επιχείρηση»; Ωστόσο, η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος δεν ανέλαβε ποτέ την ευθύνη για επίθεση που δεν πραγματοποίησε. Το ISIS-K συνήθως δεν μπλοφάρει όταν πρόκειται για τρομοκρατικές επιθέσεις. Αυτό σηματοδοτεί την αιματηρή επιστροφή της στο προσκήνιο της διεθνούς σκηνής. Και μπορούμε να περιμένουμε περισσότερες ανακοινώσεις σχετικά με τη μανία του στη Μόσχα.
Πώς θα αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση ο Πούτιν; Υπάρχουν μερικοί παράγοντες που εξηγούν τη μακρά σιωπή του Πούτιν για τους δράστες και τα επακόλουθα. Πρώτο, αυτή η επίθεση είναι μια ακόμη αποτυχία των υπηρεσιών πληροφοριών του. Αυτές οι ίδιες υπηρεσίες πληροφοριών του υποσχέθηκαν ότι η Ουκρανία θα έπεφτε στην αγκαλιά του σε μια εβδομάδα και δεν τον προειδοποίησαν ότι ο Γεβγένι Πριγκόζιν ο ηγέτης της μισθοφορικής πολιτοφυλακής Wagner, σχεδίαζε να μετακινήσει τα στρατεύματά του προς τη Μόσχα τον Ιούνιο του 2023. Ο Πούτιν θα αδράξει την ευκαιρία να να μετατρέψει αυτή την αποτυχία σε εθνική υπόθεση και επιχείρημα πολεμικής κινητοποίησης. Αλλά εναντίον ποιών; Αυτή είναι η πρόκληση που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος που έχει επικεντρώσει όλη την προσοχή και τους πόρους του στην Ουκρανία.
Η Ρωσία νόμιζε ότι είχε αιματηρά εξοντώσει τους Καυκάσιους τζιχαντιστές, ιδιαίτερα τους Τσετσένους, τους Ινγκούς και τους Νταγκεστανούς, οι οποίοι εντάχθηκαν στις τάξεις της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος και κατά συνέπεια εγκατέλειψαν τη Ρωσία. Τώρα επέστρεψαν. Και μερικοί από αυτούς προφανώς κατάφεραν ακόμη και να διαφύγουν αφού πραγματοποίησαν την πιο θανατηφόρα επίθεση στη Ρωσία εδώ και είκοσι χρόνια. Δεύτερο, ένα ντροπιαστικό γεγονός για τον Ρώσο αυταρχικό ηγέτη είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν προειδοποιήσει δημόσια ότι ο κίνδυνος επίθεσης στη Ρωσία ήταν υψηλός. Ο Πούτιν και το καθεστώς του, ως συνήθως, το απέρριψαν ως εκβιασμό και εκφοβισμό. Μιλάει για μια συνωμοσία που σκαρφίστηκε από αυτό που αποκαλεί «καθεστώς του Κιέβου». Αν δεν είναι κανείς ονειροπόλος, κανείς δεν μπορεί να περιμένει μια αξιόπιστη, ανεξάρτητη έρευνα από τη Ρωσική δικαιοσύνη, η οποία βρίσκεται στην υπηρεσία μιας κυβέρνησης που σκοτώνει ατιμώρητα και σπάνια ενδιαφέρεται για τα γεγονότα και την αλήθεια. Στη Ρωσική ληθαργική κοινή γνώμη, για τη τρομοκρατική πολύνεκρη επίθεση θα γίνει ό,τι θέλει ο Πούτιν.
Ο Πούτιν έχει πολλά να χάσει
Αλλά το να κατηγορείς την Ουκρανία είναι ένα πολύ επικίνδυνο στοίχημα, επειδή τα στοιχεία πληθαίνουν κάθε ώρα. Κανένα από αυτά δεν υποστηρίζει τους ισχυρισμούς του Ο Πούτιν δήλωσε σε τηλεοπτική ομιλία ότι είχαν συλλάβει 11 άτομα, συμπεριλαμβανομένων των τεσσάρων ενόπλων. «Προσπάθησαν να κρυφτούν και κινήθηκαν προς την Ουκρανία, όπου, σύμφωνα με προκαταρκτικά στοιχεία, ετοιμάστηκε παράθυρο στην Ουκρανική πλευρά για να περάσουν τα κρατικά σύνορα», είπε. Μέχρι στιγμής, οι ισχυρισμοί του Πούτιν για “συνενοχή”(!) της Ουκρανίας βασίζονται μόνο σε δύο στοιχεία που αποκαλύφθηκαν δημόσια. Σύμφωνα με Ρωσικές αναφορές, το όχημα που διέφυγε από το σημείο μετά την τρομοκρατική επίθεση σταμάτησε κοντά στο Μπριάνσκ, μια Ρωσική πόλη περίπου 170 χιλιόμετρα από τα Ουκρανικά σύνορα. Απέχει επίσης περίπου 220 χιλιόμετρα από τα σύνορα της Λευκορωσίας. Αυτή η εγγύτητα δεν καθιστά δεδομένο τον προορισμό του οχήματος εκ των προτέρων.
Το άλλο “στοιχείο’ είναι οι ανακρίσεις των συλληφθέντων τρομοκρατών που μεταδίδουν οι Ρωσικές αρχές. Θα πρέπει να είναι προφανές ότι, υπό την πίεση, πρόκειται να πουν αυτό που θέλουν να πουν οι Ρωσικές δυνάμεις ασφαλείας. Το Κρεμλίνο αναμφίβολα θα αποστάξει περαιτέρω τη μαρτυρία τους για να υποστηρίξει τη θέση του. Αυτό θα γίνει κατά τη διάρκεια μιας έρευνας της οποίας τα ευρήματα θα είναι ήδη γνωστά στον επικεφαλής ερευνητή, τον ίδιο τον Ρώσο πρόεδρο. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα οποιασδήποτε απολυταρχίας είναι να επιβάλλει την αφήγημά του όταν τα πάντα στον πραγματικό κόσμο έρχονται σε αντίθεση με αυτήν. Για τον συνωμοσιολόγο Πούτιν οι Ουκρανοί είναι Ναζί, παρόλο που εξέλεξαν έναν Εβραίο πρόεδρο. Όταν η Ρωσία επιτίθεται ή επιτίθεται στους γείτονές της, γίνεται θύμα. Όσον αφορά την επίθεση στη Μόσχα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν την αποδίδει στην Ουκρανία, παρά τα στοιχεία που δείχνουν προς τον Βόρειο Καύκασο, που απέχει χιλιάδες χιλιόμετρα από την Ουκρανία.
Για να κάνει τους ανθρώπους να παραβλέψουν αυτήν την κολοσσιαία αποτυχία ασφάλειας, ο επικεφαλής του Κρεμλίνου θέλει να κάνει τους Ουκρανούς να πληρώσουν. Αλλά τι περισσότερο ή χειρότερο μπορεί να κάνει; Έχουν ήδη γίνει οι σφαγές στη Μπούτσα , οι έφηβοι που βασανίστηκαν στα υπόγεια της Χερσώνας απότην FSB , οι ρουκέτες που εκτοξεύτηκαν κατά χιλιάδες εναντίον Ουκρανών αμάχων, τα χωριά που ισοπεδώθηκαν στο Ντονμπάς ως και πολλά άλλα εγκλήματα πολέμου . Ο Πούτιν παίρνει ένα μεγάλο ρίσκο. Δεν έχει τα μέσα να αντιμετωπίσει ένα πραγματικό πρόβλημα, τον τζιχαντισμό στο Ρωσικό έδαφος, που μόλις εκδηλώθηκε για άλλη μια φορά. Οι υπηρεσίες ασφαλείας έχουν συγκεντρώσει τους πόρους τους στην Ουκρανική επικράτεια και σε γελοίες αποστολές.. Αυτή η κατάσταση αντιπροσωπεύει μια ευκαιρία για τους Ισλαμιστές να χτυπήσουν την καρδιά ενός εχθρού, της Ρωσίας, η οποία έχει επίσης διεξάγει βάναυσους πολέμους εναντίον τους σε Αφρικανικό (Μάλι, Σουδάν ,Λιβύη κα) και Συριακό (Χαλέπι Χομς κα) έδαφος.σύντομα ο Πούτιν θα αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα…
