..
Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος
Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Παρά την επιστροφή σε σχετικά ήρεμα νερά στις σχέσεις Αθήνας -Άγκυρας (προφανώς μέσω των λεπτεπίλεπτων διπλωματικών καναλιών ως και ενεργοποίησης κρίσιμων γραμμών επικοινωνίας και αποκλιμάκωσης εντάσεων ) αναφορικά με την παρουσία Ελληνικών και Τουρκικών πλοίων στην ευρύτερη περιοχή μεταξύ Κάσου και Καρπάθου (από Ιταλικό πλοίο γίνονταν ηλεκτρικής μορφής συνδέσεις /υποθαλάσσιες μεταξύ Κρήτης και Κύπρου τις τελευταίες 2-3 εβδομάδες με επίκεντρο το Κυπριακό ( λόγω της συμπλήρωσης μισού αιώνα από την εισβολή και κατοχή του Αττίλα) ο Ερντογάν με την ευκαιρία της φετινής επίσκεψης στο κατεχόμενο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, προχώρησε σε αποκλειστικά λεκτικές προκλήσεις κατά της Κύπρου και της Ελλάδος ,ενώ αριθμητικά ήταν πιο μεγάλη η διακλαδική παρουσία των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων ,συγκριτικά με προηγούμενες περιπτώσεις ,με τελευταία την προ τριών χρόνων προκλητική ενέργεια στα Βαρόσια/Αμμόχωστος.
Από την γνωστή “φαρέτρα” του ο Ερντογάν έβγαλε προς τα έξω τα “γνωστά βέλη” προηγουμένων διαχρονικών , προκλητικών , εμπρηστικών λεκτικών και μη εντάσεων , όπως την δράση της ΕΟΚΑ,τα γεγονότα των ματωμένων Χριστουγέννων της ενδοκοινοτικής βίας του 1963-1954, και το άθλιο χουντικό πραξικόπημα, υποστηρίζοντας ότι η εισβολή του 1974 (ειρηνευτική επιχείρηση !!) του 11ου κατοχικού σώματος στρατού ,έσωσε τους Τουρκοκυπρίους από τις ακραίες ενέργειες των Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών!!. Όλα αυτά τα συνέδεσε με το ότι η Τουρκία είναι εγγυήτρια δύναμη στη Κύπρο,ότι οι δυτικοί δεν έκαναν τίποτα τότε να προστατεύσουν τους ομοεθνείς του, και ούτε λίγο ούτε πολύ “οι εισβολείς της περιβόητης Αισέ ήταν κυανόκρανοι!!”. Μόνο που η Αισέ θρασύτατα και συνοδευτικά ισχυρότατων μηχανοκίνητων μεραρχιών και τεθωρακισμένης ταξιαρχίας “πηγαίνει και είναι σε διακοπές εδώ και 50 χρόνια…”(πρόκειται για την κόρη την πολυαγαπημένη του τότε υπεξ Γκιουνές, που χρησιμοποιήθηκε ως σύνθημα για την επιχείρηση των δυνάμεων στη φάση Αττίλα 1 στην περιοχή της σκλαβωμένης Κερύνειας.
Στο ίδιο μήκος κύματος με τον Ερντογάν ,ήταν και πάλι ο ακροδεξιός σύμμαχός του Ντεβλέτ Μπαχτσελί (ΜΗP),και ο γραμματέας του κυβερνώντος κόμματος AKP Ομέρ Τσελίκ.Από εκεί και πέρα-και παρά την μη προκλητική στάση της Άγκυρας επί μήνες στα αεροναυτικά του Αιγαίου) ο Ερντογάν που έχει έμμονες ιδέες με τα ιστορικά,θρησκευτικά, τελετουργικά και εποχιακά συμβάντα ,επανήλθε με την ευκαιρία του μνημόσυνου για την 29η επέτειο του θανάτου του γιατρού Αχμέτ Σαδίκ (σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1995 στη Ροδόπη, στην οποία είχε εκλεγεί και βουλευτής του μειονοτικού κόμματος ΚΙΕΦ στην πρώτη πενταετία της δεκαετίας του 90. Η οικογένεια Σαδίκ έχει επί πολλά χρόνια στενές σχέσις με το AKP τον Ερντογάν , πολλούς υπουργούς του , το γενικό προξενείο στη Κομοτηνή και τις διάφορες ριζοσπαστικές οργανώσεις στην Δυτική Θράκη.Δεν υπάρχει Ιούλιος έκτοτε που να μην αναφέρεται στον Σαδίκ , και στον ρόλο του.
Ο προσεχής Σεπτέμβριος (τέλη) απαιτεί μια σχετική προσοχή.Για μία ακόμα φορά θα συναντηθούν Μητσοτάκης και Ερντογάν στο περιθώριο της 79ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στα Ηνωμένα Έθνη.Εκεί θα διαφανεί,αν θα υπάρξουν κάποια υπολογίσιμα “ανοίγματα’ στον πολιτικό διάλογο(πάντοτε λαμβάνοντας υπόψη το διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας), γιατί μέχρι στιγμής δεν φαίνεται “φως στο τούνελ”. Και αυτό ωθεί ορισμένους να σκέφτονται μόνιμες υποχωρήσεις της πλευράς μας,ευφάνταστα σενάρια,συνωμοσιολογικές τάσεις κλπ(ειδικά κάποιοι επικεντρωμένοι αποκλειστικά στην Τουρκία και ορισμένοι απόστρατοι στρατιωτικοί που ισχυρίζονται διάφορα,ανεδαφικά,διαβολικά, ανεπαρκή και μυθοπλαστικά),που δεν συνδράμουν θετικά,ενώ κινούνται μεταξύ αρρωστημένης φαντασιοπληξίας και αλλοπρόσαλλων fake news.Χρειάζεται σωστή εμπεριστατωμένη και ψύχραιμη ανάλυση, γιατί τα καναπεδολογικά σενάρια ασχετολόγων και όχι μόνο τροφοδοτούν παραπληροφόρηση με επικίνδυνες προεκτάσεις(για διαφόρους λόγος δεν επιθυμώ να επεκταθώ ..)
Στο Κυπριακό μετά την κατάρρευση των συνομιλιών στο Καν Μοντανά ,η κατάσταση έχει χειροτερεύσει.Και ο Γκουτέρες δεν έχει καταφέρει να φέρει την απέναντι πλευρά σε συζητήσεις,ενώ Ερντογάν και Ερσίν Τατάρ εμμένουν σε δυο χωριστές,ανεξάρτητες οντότητες. Ρεαλιστικά μιλώντας δεν διαφαίνεται κάτι.Το παγκόσμιο ενδιαφέρον για την Κύπρο δυστυχώς είναι ελάχιστο, αφού προέχουν για τους ισχυρούς η Ουκρανία,οι απειλές του δικτάτορα και αδίστακτου Πούτιν,η υβριδική απειλή του Πεκίνου,η περαιτέρω ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής άμυνας, η τραγική κατάσταση στη Μέση Ανατολή κα.Δεν αποκλείεται και τα όσα έχει συγγράψει η ειδική εκπρόσωπος του ΓΓ και πρώην υπεξ της Κολομβίας Ολγκιν-Γκουεγιάρ να παραμείνουν στα χαρτιά(όπως στο παρελθόν οι ιδέες Γκάλι,οι δείκτες του πρώην ΓΓ Γκουεγιάρ,και πολλών άλλων). Ρεαλιστικά μιλώντας θα ευχολόγια.Με διπλωματικούς τρόπους δύσκολα αλλάζει η κατάσταση στο νησί.Σε τέτοιες περιπτώσεις η στρατιωτική επιλογή δεν είναι προφανώς η συμφέρουσα,και είμαι σκεπτικός πολύ αν θα ήταν και ευνοϊκή για την Ελληνική πλευρά..Πάντως επειδή λεκτικά και παρασκηνιακά πιέζεται κατά καιρούς η Άγκυρα, και ο Ερντογάν θρασύτατα υπενθυμίζει τις εμπρηστικές θέσεις του.
Η Αθήνα και η Λευκωσία θα πρέπει να προσέξουν πολύ το επόμενο διάστημα,τις εσωτερικές εξελίξεις στη Λιβύη (το εννοώ έντονα γιατί έχουμε χάσει επεισόδια…..), τις ευρύτερες κινήσεις της Άγκυρας σε υποστήριξη του ψευδοκράτους στον Οργανισμό των Τουρκογενών κρατών, τα όσα λαμβάνουν και θα λάβουν χώρα στο Ευρωπαϊκό και Ευρωατλαντικό ορίζοντα(προσεχώς) και ειδικότερα η Ελλάδα να προετοιμαστεί σοβαρά για την παρουσία της ως μη-μόνιμου μέλους του ΣΑ/ΟΗΕ για τη διετία 2025-2026.Η δε Λευκωσία για την επικείμενη ουσιαστικοποίηση του Στρατηγικού Διαλόγου με τις ΗΠΑ και να μελετήσει διεξοδικά τις διάφορες αντίστοιχες περιπτώσεις που έχουν υπογράψει οι ΗΠΑ με 34 κράτη και διεθνείς οργανισμούς.Συμπερασματικά το Κυπριακό,το ομιχλώδες προεκλογικό τοπίο στις ΗΠΑ ,αλλά και οι γνωστές εκρηκτικές τάσεις του Ερντογάν προκάλεσαν το νέο ντελίριο των λεκτικών ακροτήτων για τα Ελληνοτουρκικά και την κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο.
