Οι φαντασιώσεις του Ερντογάν για την πολύπαθη Συρία και τον Άσσαντ, είχαν συγκεκριμενοποιηθεί ήδη από το 2011. Τότε , με την μεγαλομανία που τον διακρίνει, διακήρυξε κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε διεθνές φόρουμ που έγινε στην Κωνσταντινούπολη ότι, «Οι ημέρες του προέδρου της Συρίας στην εξουσία είναι μετρημένες».
Δέκα χρόνια αργότερα η Μεράλ Ακσενέρ, αποκάλυψε από το βήμα της τουρκικής βουλής, τα όνειρα του Ερντογάν: «Όταν ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, ο κ. Ερντογάν έκανε όνειρα να κάνει προσευχές τις Παρασκευές στη Δαμασκό. Σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να πραγματοποιήσει αυτό το όνειρο με την υποστήριξη των ΗΠΑ».
Η μεγαλομανία και οι νεο-οθωμανικές φαντασιώσεις του, τον έσπρωξαν βαθιά μέσα στον βάλτο της Συρίας, με τρεις διαδοχικές εισβολές που όλες εξελίχτηκαν σε κανονικό «τουρκικό Βιετνάμ», με συνεχείς, βαριές τουρκικές απώλειες ανθρώπων και πολεμικού υλικού.
Η αδιάκοπη επίσης, υποστήριξη Αμερικανών και Ισραήλ στους Κουρδικούς πληθυσμούς και στις στρατιωτικές οργανώσεις τους, καθώς και η έντονη παρουσία Ρώσων και Ιρανών με απεριόριστη υποστήριξη προς τον Σύρο πρόεδρο, οδήγησαν σταδιακά την Τουρκία σε ένα πλήρες αδιέξοδο στην Συρία.
Καθώς τα οικονομικά δεινά στην Τουρκία μεγαλώνουν, ομάδες ανδρών έχουν βάλει στο στόχαστρο Σύριους πρόσφυγες σε πολλές Τουρκικές πόλεις με επίκεντρο τη Καισάρεια. Σε απάντηση, μαχητές πέρα από τα σύνορα στη βόρεια Συρία έχουν στραφεί εναντίον Τούρκων στρατιωτών και φυλακίων, ενώ διοργανώνονται δυναμικές διαδηλώσεις για τη απομάκρυνσή τους.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας που υποστήριξε τους αντάρτες στον αγώνα για την ανατροπή του Άσσαντ, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι δεν θα απέκλειε να συναντήσει τον πρώην εχθρό του για να προσπαθήσει να αποκαταστήσει τους δεσμούς. Η πολιτική της Άγκυρας στον συριακό εμφύλιο ήταν ουσιαστικά υπέρ της συριακής αντιπολίτευσης.
Καθώς ο πόλεμος βρισκόταν σε αδιέξοδο, η Τουρκία μετέφερε τις δικές της δυνάμεις σε περιοχές της Συρίας που ελέγχονται από αντικαθεστωτικούς αντάρτες κατά μήκος των συνόρων, επιδιώκοντας να δημιουργήσει μια ασφαλή και ελεγχόμενη ζώνη στην οποία ήλπιζε ότι θα εγκαθιστούσε τους Σύριους πρόσφυγες από τη Τουρκία.
Ο σχεδιασμός αφορούσε τη δημιουργία μιας προστατευτικής ζώνης, απ’ όπου θα είχαν εκδιωχθεί οι επικίνδυνοι Κούρδοι και στην οποία θα είχε επιρροή η Τουρκία, μιας και είχε προστατέψει τους αντικαθεστωτικούς στον Άσσαντ Σύριους.
Η επιβίωση του Άσσαντ είναι πλέον προφανής, η υποστήριξή του από Ρώσσους και Ιράν (λυκοφιλίες) επίσης, όπως και η αναγκαστική συνύπαρξη των Κούρδων με τον Σύρο πρόεδρο. Αυτό σημαίνει τον ενταφιασμό των παράλογων φιλοδοξιών του Ερντογάν.
Όπως αναφέρει ο ανταποκριτής Δημήτρης Αγάδης από τη Άγκυρα, «ο Ερντογάν μπορεί να είναι μέγας τακτικιστής, όπως δε διαθέτει στρατηγική σκέψη και γι’ αυτό κάνει συνεχή λάθη».
Ο Σύρος συγγραφέας και πολιτικός αναλυτής Σόρες Ντάργουις, πιστεύει ότι ο Ερντογάν επιδιώκει πλέον την εξομάλυνση των σχέσεων με Τον Άσσαντ για δύο λόγους.
Πρώτον, γιατί προετοιμάζεται για τη πιθανότητα επανόδου του Τράμπ στις ΗΠΑ που σημαίνει πιθανή αποχώρηση των Αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία, οπότε θα εξαναγκαστεί να συνεργαστεί με τον Άσσαντ και τη Ρωσία, συνεπώς θα πρέπει να έχει ομαλοποιήσει τις διμερείς σχέσεις.
Δεύτερον, επιθυμεί να επανέλθει πιο κοντά με τη σύμμαχο του συριακού καθεστώτος, Ρωσία, καθώς τελευταία είχε διολισθήσει προς την Ουκρανία, προσπαθώντας να εξισορροπήσει τους δεσμούς του με ΗΠΑ και Ρωσία, ένεκα και της νατοϊκής του θέσης. Μια δύσκολη εξίσωση με πολλούς άγνωστους παράγοντες και αντικρουόμενα συμφέροντα.
Σημαντικό πρόβλημα και εμπόδιο για τον Ερντογάν είναι επίσης, το γεγονός ότι η πλειοψηφία των προσφύγων που «φιλοξενεί» είναι αντικαθεστωτικοί, κυνηγημένοι από τον Άσσαντ και δε επιθυμούν να επανέλθουν στη Συρία (Β, ΒΔ). Ομοίως και όσοι κατοικούν ήδη στο ΒΔ τμήμα της Συρίας, αντιτίθενται σε μια προσέγγιση Ερντογάν – Άσσαντ.
Ό πρόεδρος Άσσαντ έχει ξεκαθαρίσει σε δημόσιες δηλώσεις του ότι, οποιαδήποτε συνάντηση με το Ερντογάν, θα πραγματοποιηθεί μόνο μετά την αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων από τα συριακά εδάφη, τα οποία εδώ και δέκα χρόνια δεν ελέγχει το καθεστώς.
Επειδή ο πονηρός Ερντογάν μάλλον δε σκοπεύει σε κάτι τέτοιο, δεν προβλέπεται ομαλοποίηση των σχέσεων, ούτε επίτευξη του προαναφερθέντος δεύτερου στόχου του, στη σχέση με το Πούτιν. Άλλωστε τυχόν αποχώρηση των τουρκικών δυνάμεων από τη Β. Συρία, ισοδυναμεί με ήττα και παραμένει ο κίνδυνος να εγκατασταθούν εκεί Κούρδοι.
Εικόνα 1 Carlos Latuff Cartoons
Ταυτόχρονα , «παίζει» το χαρτί του μεταναστευτικού φόβου προς τις Ευρωπαϊκές χώρες, για πιθανή εξώθηση των Σύριων μεταναστών προς την ΕΕ, αφού δεν επιθυμούν να επιστρέψουν στη Συρία. Ίσως και οι φασαρίες/προβοκάτσιες, που ξεκίνησαν στη Καισάρεια, να υποκινήθηκαν από το τουρκικό καθεστώς , για να δώσουν μια βάσιμη δικαιολογία, μια αληθοφάνεια, στο τουρκικό εκφοβισμό προς τους ευρωπαίους, σε μια προσπάθεια διεθνούς παρέμβασης υπέρ του.
Το τρέχον «status quo», παρά η όποια συμφιλίωση, εξυπηρετεί την Ουάσιγκτον, καθώς θα τίθεντο σε κίνδυνο τα Αμερικανικά στρατεύματα στη ΒΑ Συρία, όπου είναι ενσωματωμένα με πιο αξιόπιστους εταίρους (Κούρδοι, SDF), ενάντια στο DAESH.
Είναι επίσης εύλογο ότι η συμφιλίωση Τουρκίας-Συρίας θα μπορούσε να αποβεί εις βάρος του Ισραήλ, επειδή θα θεωρηθεί ως ένας τρόπος για το Ιράν, να την αξιοποιήσει για να ενώσει περισσότερες πλευρές εναντίον του Ισραήλ.
Συνεπώς δε φαίνεται να «βγαίνουν» στο Ερντογάν οι κουτοπονηριές και ο «επιτήδειος ουδέτερος», πέφτει σε στρατηγικό αδιέξοδο. Το μόνο που του μένει είναι οι φανφάρες και οι αντάρες εναντίον μιας υποχωρητικής Ελλάδας και Κύπρου, περιμένοντας ότι θα κερδίσει κάτι επι του πεδίου, χωρίς να πέσει ούτε μια σφαίρα. Οι όποιες καθυστερήσεις επιβάλλει σ’ εμάς είναι προς όφελός του, ακόμα και στο τομέα της ανάπτυξης υπεράκτιων ανεμογεννητριών .
Απόστολος Τσιμογιάννης
Ο Απόστολος Τσιμογιάννης είναι Υποστράτηγος (ε.α), με μεγάλη επιτελική και διοικητική εμπειρία στον τομέα των Millitary Logistics. Έχει υπηρετήσει σε ανάλογη επιτελική θέση του NATO/NSPA και είναι τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Logistics.