Ανησυχίες και επιπτώσεις από την αντιπαράθεση Ερντογάν-Μακρόν
Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος
Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Κλιμακώνεται επικίνδυνα η αντιπαράθεση της Τουρκίας με την Γαλλία ,σε προεδρικό επίπεδο, ενώ παρατηρείται μία διεύρυνση του φάσματος έντασης, αφού εμπλέκονται και άλλες Μουσουλμανικές χώρες που είναι επικριτικές της Ισλαμοφοβίας του Παρισιού , ενώ πέραν των προσωπικών ύβρεων από τον Τούρκο πρόεδρο, η σύγκρουση επεκτάθηκε και σε μποϊκοτάζ των Γαλλικών προϊόντων από την Άγκυρα.
Αν και ο Γάλλος πρόεδρος έχει ήδη τύχει της λεκτικής συμπαράστασης των διαφόρων ηγετών των κρατών-μελών της ΕΕ , εν τούτοις κυριαρχεί μεταξύ διεθνών και έγκυρων αναλυτών ,ενισχυμένος βαθμός ανησυχίας για τα επόμενα βήματα της αντιπαράθεσης, για πιθανές αντιδράσεις του Ισλαμικού κόσμου , ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που στο “βάθος του τούνελ” βλέπουν ακόμα και θρησκευτικό πόλεμο με απρόβλεπτες προεκτάσεις. Οπωσδήποτε θα πρέπει να κυριαρχήσει ψυχραιμία γιατί εγκυμονούν πολυπαραγοντικοί και πολυπαραμετρικοί κίνδυνοι για την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή , αλλά και για την εσωτερική συνοχή των κρατών. Δέκα χρόνια συμπληρώνονται από την Αραβική άνοιξη , και προστίθενται νέες αποσταθεροποιητικές τάσεις στο όλο πλαίσιο των διακρατικών, περιφερειακών ή και παγκόσμιων πολιτισμικό-θρησκευτικών συγκρούσεων.
Θα ήθελα συνοπτικά να παρουσιάσω ορισμένα χαρακτηριστικά σημεία που απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή.
Πρώτο .Στην Τουρκία- με μοναδική εξαίρεση το Κουρδικό κόμμα HDP- όλα τα υπόλοιπα κόμματα συστρατεύτηκαν με τον Ερντογάν στην συγκρουσιακή δυναμική με τον Μακρόν. Υπάρχει λοιπόν ένα αρραγές εσωτερικό μέτωπο που υποστηρίζει τις θέσεις του Τούρκου προέδρου περί Γαλλικής Ισλαμοφοβίας και ότι ο Μακρόν “έχει ανάγκη ψυχοθεραπείας”. Άλλωστε σε δηλώσεις υποστήριξης του Ερντογάν προέβησαν οι Μπαχτσελί (MHP), Κιλιζντάρογλου (CHP) και Ακσενέρ (Καλό Κόμμα).Αυτό θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Όλα αυτά τα κόμματα συνοδοιπορούν με τον εμπρηστικό λόγο του Τούρκου πρόεδρου από τη Συρία, μέχρι το Αζερμπαϊτζάν και μέχρι το δόγμα της “Γαλάζιας Πατρίδας”
Δεύτερο Χρειάζεται πολλή μεγάλη προσοχή γιατί μέσα στις Δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες υπάρχουν επί χρόνια υπολογίσιμοι ” Ισλαμικοί θύλακες φονταμενταλισμού , εξτρεμισμού και βίαιων τάσεων”, που εύκολα μπορούν να ενεργοποιηθούν και να πυροδοτήσουν τρομοκρατικές ενέργειες. Επίσης εγκυμονούν κίνδυνοι , που προέρχονται από μάχιμους “μοναχικούς λύκους” που έχουν διαχρονικές διασυνδέσεις με την Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος. Ειδικά στην Γαλλία οι εμπειρίες του Μπατακλάν , του Σεν Ντενί, της Νίκαιας είναι γνωστές , πολύνεκρες και βαθύτατα τραυματικές. Το ίδιο αφορά τις αιματηρές περιπτώσεις της Βαρκελώνης, του Βερολίνου , της Κολωνίας, της Στοκχόλμης, του Λονδίνου, του σιδηροδρομικού σταθμού τόσα στην Μαδρίτη , του αεροδρομίου Ζάβεντεμ στο Βέλγιο κα. Παρά τις βελτιωμένες αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις και συνεργασίες των κρατών ,οι Ισλαμιστικοί κύκλοι είναι πανέτοιμοι για νέο κύκλο αίματος.
Τρίτο Ο παράγοντας Τουρκικές κοινότητες σε ορισμένες χώρες(Γερμανία-Ολλανδία-Βέλγιο κα) είναι πολύ ισχυρός και στα ζητήματα του Κορανίου-Ισλάμ κλπ ,δεν κινείται διαχωριστικά με άλλες Μουσουλμανικές ομάδες , αλλά ενωτικά-συγκεντρωτικά και υποστηρικτικά Πανισλαμικών ρευμάτων. Σε επίπεδο κρατικό αυτό παρατηρείται σε χώρες που υποστήριξαν την Άγκυρα, όπως το Πακιστάν , το Σιιτικό Ιράν , το Αζερμπαϊτζάν , η Ιορδανία, το Κατάρ, η Μαλαισία, η Παλαιστίνη , το μετριοπαθές Εμιράτο του Κουβέιτ κλπ. Μάλιστα το Ισλαμαμπάντ και η Τεχεράνη προχώρησαν σε έντονες κινήσεις συμπαράστασης της Σουνιτικής Τουρκίας , και προχώρησαν σε κλήση του πρέσβη της Γαλλίας στα υπουργεία εξωτερικών για διαμαρτυρίες . Όπως είναι γνωστό ο Ερντογάν στοχεύει στο να εμφανίζεται ως ηγέτης παγκόσμιας δύναμης με προεξέχοντα ρόλο στον Μουσουλμανικό κόσμο. Συνεπώς τέτοιες εξάρσεις και αντιπαραθέσεις-όπως μεταξύ Ερντογάν και Μακρόν-μπορούν να έχουν δραματικές επιπτώσεις από την Σκανδιναβική μέχρι την Κύπρο , σε ότι αφορά την Ευρωπαϊκή γεωγραφική ζώνη.(μάλιστα τις τελευταίες ώρες είχαμε και στην Κύπρο κάποια δείγματα…)
Τέταρτο Ο Τούρκος πρόεδρος εμφανιζόμενος ως χαλίφης και προστάτης των απανταχού μουσουλμάνων μπορεί άνετα να εργαλειοποίησει τις ορδές του μεταναστευτικού και να τις ριζοσπαστικοποίησει σε βάρος δυτικών κρατών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η υπόθεση του Ολλανδού αντι-Ισλαμιστή πολιτικού Γκερτ Βίλντερς (επικεφαλής του κόμματος PVV ),που για ένα σκίτσο του ο Ερντογάν προσφεύγει στην δικαιοσύνη και έφθασε στο σημείο να παρέμβει με προσωπική δήλωσή του ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας Μαρκ Ρούτε.. Και στις Κάτω Χώρες οι ισχυρές Τουρκικές κοινότητες (όπως και στη Γερμανία ) πρόσκεινται πολιτικά στο κυβερνόν κόμμα AKP του Ερντογάν. Κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει -όπως έγινε και στο παρελθόν-κάποιους “ιεροκήρυκες του μίσους” , να εκμεταλλευτούν τέτοιες ύπουλες καταστάσεις…
Πέμπτο. Τις ακραίες αντιδράσεις του Ερντογάν με την Γαλλία θα ήταν καλό να τις αναλύσουμε και από την οπτική γωνία των παραπαίοντων πολιτικών και άλλων συμφερόντων του Μακρόν, που βλέπει την ισχυροποίηση του Εθνικού Μετώπου της Μαρί Λεπέν σε βάρος των ποσοστών του στον Γαλλικό λαό. . Συνεπώς πέραν των απαράδεκτων και εκρηκτικών θέσεων του Ερντογάν , ο Μακρόν μέσω της παρέμβασής του σε ανατολική Μεσόγειο-Καύκασο-Συρία ως και με την δριμεία λεκτική αντιπαράθεση με την Άγκυρα στοχεύει στο να αποκομίσει πολιτικά και κομματικά οφέλη.
Έκτο Τέλος στην χώρα μας που αντιμετωπίζει πολυδιάστατη αντιπαράθεση με την Άγκυρα και διαδοχικές προκλήσεις εξ ανατολών , είναι σημαντικό να αυξήσουμε, ενδυναμώσουμε , διευρύνουμε τα μέτρα επιτήρησης, παρακολούθησης ως και αποτροπής βίαιων εξάρσεων.. Υπάρχουν στο εσωτερικό της χώρας μας ριζοσπαστικοί Ισλαμικοί θύλακες που μπορούν να προκαλέσουν αποσταθεροποιητικές και ασύμμετρες κινήσεις υποτροπής της κοινωνικής ισορροπίας , ενώ παράλληλα να έχουμε άγρυπνα τα μάτια μας γιατί ύπουλα στοιχεία υπάρχουν ,κρύβονται και μπορούν να δυναμιτίσουν την ατμόσφαιρα στην Θράκη μας ,εκμεταλλευόμενοι περιπτώσεις των όποιων ζητημάτων(ή και τυχόν παραπόνων ) της εκεί θρησκευτικής μειονότητας σε εξυπηρέτηση Τουρκικών συμφερόντων.