Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος
Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Η περίπτωση της απαράδεκτης συμπεριφοράς του Ερντογάν ,μέσα στους Ευρωατλαντικούς κύκλους εδώ και μήνες σχετικά με την απρεπή καθυστέρηση αποδοχής των αιτημάτων ένταξης του Σκανδιναβικού διδύμου Φινλανδίας-Σουηδίας στο ΝΑΤΟ έχει αναλυθεί αρκετά. Όμως πάνω στην ίδια γραμμή κινείται δυστυχώς και ο εκκεντρικός,προβληματικός,και απαράδεκτος πρωθυπουργός της Ουγγαρίας ο Βίκτωρ Όρμπαν ,που είναι εκτός τρεχουσών εξελίξεων στον Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο χάρτη, εμμένει σε ιδιόρρυθμες θέσεις και συμπεριφορές , ενώ ενσυνείδητα ή ασυνείδητα εξυπηρετεί με τον τρόπο του τον φίλο του Πούτιν. Η συμπεριφορά του είναι επικίνδυνη ,ενώ η κατάσταση που επικρατεί σχετικά με τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα στην χώρα των Μαγυάρων (για την οποία ο υπογράφων διαχρονικά τρέφει σεβασμό), εγείρει υποψίες, ενώ εν μέσω της βάναυσης επιθετικής πολεμικής επιχείρησης του καρδινάλιου του Κρεμλίνου που τελεί υπό ένταλμα σύλληψης για εγκλήματα πολέμου στην Ουκρανία, η όλη στάση του ειναι απαράδεκτη και δεν αρμόζει σε κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ.
Μπορεί μετά από παρεμφερή καθυστέρηση το κοινοβούλιο των Μαγυάρων στη Βουδαπέστη, να ψήφισε επιτέλους υπέρ της ένταξης της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, αλλά όπως και ο Ερντογάν άφησε για προσεχώς την ένταξη της υπερπολύτιμης Σουηδίας. Αν κρίνει ο Όρμπαν ότι δεν επιθυμεί να παραμείνει στο ΝΑΤΟ δεν υπάρχει πρόβλημα,μπορεί να σηκωθεί και να φύγει. Δεν είναι και ιδιαίτερα στρατηγικής αξίας η χώρα του στη Συμμαχία,ούτε και έχει τις ένοπλες δυνάμεις που το ΝΑΤΟ τις έχει ανάγκη.
Γεωγραφικά άλλωστε η Ουγγαρία περιβάλλεται από κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ,ενώ δεν έχει (ευτυχώς) σύνορα με τη Ρωσία.Συνορεύει με Ρουμανία, Σλοβενία, Κροατία , Σλοβακία, την φιλοδυτική “ουδέτερη” Αυστρία,την Ουκρανία, και την Σερβία του φίλου του και επίσης αυταρχικού Αλεξάντερ Βούτσιτς . Το ΝΑΤΟ- αρέσει ή δεν αρέσει -στον κάθε Όρμπαν έχει αντέξει κρίσεις είτε με την Γκωλική κομπλεξική στρατιωτική αποχώρηση (1966-2009) είτε με την περίπου παρόμοια Ελληνική (1974-1980),που τελικά και οι δυο χώρες “επέστρεψαν στο μαντρί” γιατί διαπίστωσαν ότι η αποχώρησή τους περιέπλεκε τα πράγματα. Η Ατλαντική Συμμαχία έχει βάθος, δύναμη και δεσμούς που αντέχουν, ενώ σε 3-4 χρόνια Ελβετία, Ιρλανδία και Αυστρία θα συγκλίνουν Ευρωατλαντικά.
Ειδικότερα ο Όρμπαν έχει ακολουθήσει μία ιδιότυπη αντιδυτική γραμμή , ενώ στα επιτελεία της Συμμαχίας ποικιλοτρόπως προσέχουν τις τάσεις της Βουδαπέστης και σχετικά κείμενα…….Μεταξύ άλλων :*Δεν συμμετέχει στις Ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά του καθεστώτος Πούτιν(επικαλούμενος ενεργειακές δυσχέρειες και εξάρτηση από το Ρωσικό φυσικό αέριο)
*Έχει καθυστερήσει αρκετά την Σουηδική ένταξη στη Συμμαχία επικαλούμενος ασάφειες και ασυναρτησίες.
*Δεν υποστηρίζει την Ουκρανική εδαφική ακεραιότητα, θέτοντας ζητήματα στην Υπερκαρπαθία/δυτική Ουκρανία εγείροντας γλωσσικά και άλλα θέματα.(μειονοτικά) εν μέσω πολέμου.
*Δεν συνδράμει στην Διατλαντική υποστήριξη της Ουκρανίας σε όπλα και πυρομαχικά.*Αν και η χώρα του είναι μέλος του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου είπε ότι δεν θα το εφαρμόσει,αν ο Πούτιν ήθελε να επισκεφθεί την Βουδαπέστη.(όλα τα γύρω κράτη έχουν πει-πλην Σερβίας- ότι θα τον συλλάβουν και θα τον στείλουν στη Χάγη.
*Δεν διευκολύνει τς στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ(πλην μίας βάσης της Pope και αυτή περιστασιακά )*Αντιδρά στην σύσταση ενισχυμένων Ουκρανικών βάσεων σε Ουζχορέντ-Μπερεχόβε κα
Δεν επιτρέπει εγείροντας βέτο να λάβει χώρα κανονικά(εργασίες) το Σύμβουλιο ΝΑΤΟ-Ουκρανίας τον άλλο μήνα(αν και ο ΓΓ του ΝΑΤΟ Γενς Στόλντεμπεργκ τον παρέκαμψε).Συμπερασματικά είναι καιρός να λάβει τις αποφάσεις του. Είναι αυτός και το κόμμα του(Φίντετς) το πρόβλημα. Δεν υπάρχουν περιθώρια για SEMI-ALIGNMΕNT. Αυτά ήταν συμπλέγματα Παπανδρεϊκά και κάποιων τότε αναθεωρητικών και πολιτικάντικων κύκλων επί Ψυχρού πολέμου.Απαιτείται συμμόρφωση του , και με τον “αέρα του Δούναβη” να αλλάξει συμπεριφορά. Έρχεται ευρύτερος πόλεμος και η Ατλαντική Συμμαχία(η πιο επιτυχής όλων των εποχών) θα πρέπει να είναι ενωμένη ,ισχυρή και χωρίς “ρωγμές’ και ανούσιες θέσεις.
