Έντονοι προβληματισμοί στο Τουρκικό υπουργείο άμυνας για το ‘κενό” με τα F35/Ειδική έκθεση /ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος
Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Ιδιαίτερα προβληματισμένοι και σε αναζήτηση υπολογίσιμων εναλλακτικών επιλογών είναι κορυφαίοι Τούρκοι επιτελείς και ειδικά στο αρχηγείο των αεροπορικών δυνάμεων, λόγω του ότι η Άγκυρα στα προσεχή χρόνια θα βρεθεί χωρίς αεροσκάφη πέμπτης γενιάς, αφού οι ΗΠΑ την έχουν θέσει εκτός του προγράμματος συμπαραγωγής του κορυφαίου αεροσκάφους F35 που είναι stealth και με τεράστιες δυνατότητες για τα σύγχρονα πεδία επιχειρήσεων. Παρά το γεγονός ότι συνεχίζεται στην ευρύτερη περιοχή του Εσκί Σεχίρ η κατασκευή και απστολή επιμέρους τμημάτων του αεροσκάφους (λήγει στα τέλη του 2021), δεν διαφαίνεται αλλαγή στάσης των Αμερικανών , ακόμα και στην περίπτωση εκλογής του υποψηφίου των Δημοκρατικών για την προεδρία των ΗΠΑ πρώην αντιπροέδρου και γερουσιαστή Τζο Μπάιντεν.
Παράγοντες που βρίσκονται πολύ κοντά σε γνωστούς κύκλους (ονόματα είναι στην διάθεση του υπογράφοντα) και οι οποίοι είναι ένθερμοι υποστηρικτές του Μπάιντεν και της Αμερικανό-τουρκικής πολυμερούς στρατιωτικής συνεργασίας εκτιμούν ότι “εφ όσον η Τουρκία έχει εντάξει στο οπλοστάσιό της το Ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα S400 είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει η Αμερικανική θέση, αν και πέντε κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ πιέζουν προς αυτή την κατεύθυνση”. Σημειώνεται ότι η Τουρκία από το 1999 είναι συμπαραγωγός του αεροσκάφους μαζί με τις ΗΠΑ, Αυστραλία, Νορβηγία, Ολλανδία, Μεγάλη Βρετανία, Καναδά,Δανία και Ιταλία,ενώ αγοραστές του αεροσκάφους είναι μέχρι στιγμής το Ισραήλ,η Ιαπωνία , η Πολωνία , η Νότια Κορέα και πιθανότατα το Βέλγιο.
Σύμφωνα με πολυσέλιδη έκθεση Τουρκικής “δεξαμενής σκέψης” , η οποία διατηρεί “πολύ στενές σχέσεις” με τον υπουργό άμυνας Χουλουσί Ακάρ μεταξύ άλλων επισημαίνει τα κάτωθι:
*Ενώ οι πιο πολλές χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ ήδη έχουν στο οπλοστάσιό τους αεροσκάφη F35/JSF , και κάποιες άλλες όπως η Γαλλία και η Γερμανία αεροσκάφη 4,5ης γενιάς η Τουρκία δεν θα διαθέτει με βάση τα σημερινά δεδομένα τέτοια.Επίσης δεν θα έχει στην διάθεσή της αεροσκάφη F35B τα όποια θα ανέπτυσσε επί του μίνι-αεροπλανοφόρου/ειδικού πλοίου αμφιβίων επιχειρήσεων ANADOLU που αναμένεται να είναι έτοιμο στις αρχές του 2021.Μάλιστα τα F35B/Ναυτικής συνεργασίας και τύπου VSTOL καθέτου απογείωσης θα ήσαν σε ετοιμότητα επί του συγκεκριμένου πλοίου το οποίο αναμένεται να δώσει το παρόν , σε ευρύτερες γεωγραφικές ζώνες, στα πλαίσια των δογμάτων “προωθημένης άμυνας” και “Γαλάζιας Πατρίδας”
*Ενώ η χώρα είναι “κορυφαία στον τομέα των μη-επανδρωμένων αεροσκαφών /drones κάτι που φάνηκε στις μάχες της Συρίας και της Λιβύης που προκάλεσε συντριπτικές απώλειες στις δυνάμεις του Άσαντ και του Χαφτάρ “, θα εμφανιστεί να είναι αρκετά πίσω μέσα στις έπόμενες δύο δεκαετίες σε επανδρωμένα αεροσκάφη.
*Ειδικότερα η ανάπτυξη του εγχώριας κατασκευής αεροσκάφους TF-X απαιτεί μία δεκαετία , στην οποία η Τουρκική πολεμική αεροπορία θα εμφανίσει “κενά”
*Υπάρχουν στο τραπέζι διάφορες σκέψεις όπως αφού υποστούν ενισχυμένη συντήρηση να παραμείνουν σε ενεργό υπηρεσία 30 F4 Φάντομ , να “οπλοποιηθούν” τα μη-επανδρωμένα αεροσκαφη AΚINCI , καθώς και το σχετικά ελαφρύ αεροσκάφος HURKUS-C ,, ενώ τα έτερα και επιτυχημένα σε Μεσοποταμία και Λιβύη drones ΒAYRAKTAR να διευρύνουν την δράση τους. Πάντως επισημαίνεται ότι “δεν είναι δυνατό η Τουρκική πολεμική αεροπορία να μην ΄εχει στις τάξεις της μίας νέας γενιάς πολλαπλών ρόλων αεροσκάφος”
*Το ANADOLU είναι της ίδιας κατηγορίας με το Ισπανικό “Juan Cαrlos-1” που ενισχύει σημαντικά τις Ισπανικές δυνατότητες στην δυτική Μεσόγειο και στον Ατλαντικό (με αεροσκάφη), ενώ παρόμοιο πλοίο είναι της κλάσης CANBERRA της Αυστραλίας που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για αμφίβιες επιχειρήσεις και επί του παρόντος δεν μεταφέρει αεροσκάφη καθέτου απογείωσης, ενώ λαμβάνει μέρος πάντοτε στις ετήσιες ασκήσεις με τους Αμερικανούς πεζοναύτες στο DARWIN.Αντίθετα τα ΙZUMO-CLASS της Ιαπωνίας μεταφέρουν αεροσκάφη F35B και το Τόκιο -λόγω της προκλητικότητας της Κίνας στην Ανατολική Θάλασσα καθώς και στη Νότια Σινική Θάλασσα- προσδίδει ιδιαίτερη βαρύτητα στο μέλλον σε ανάπτυξη αεροπορικών μονάδων μακριά των χωρικών υδάτων του Ιαπωνικού αρχιπελάγους σε εφαρμογή των συναποφάσεων με τους Αμερικανούς.
*Σε ειδικό κεφάλαιο τονίζεται ότι “αν η Άγκυρα είχε τώρα το ANADOLU , με αεροσκάφη F35B θα ήταν πολύ πιο εύκολη η πρόσβαση και οι επιχειρήσεις στις ακτές της Λιβύης.Πάντως μέχρι να βρεθούν λύσεις υπάρχει σκέψη από το 2021 να λάβει χώρα για κάποιο χρονικό διάστημα μία DRONIZATION (εκτεταμένη χρήση και εμπλοκή DRONES) αν και δεν θεωρείται υπολογίσιμη επιλογή σε βάθος χρόνου.
* Ο Τουρκικός αεροδιαστημικό-βιομηχανικός κολοσσός ΑSΕLSAN εκτιμάται ότι θα προχωρήσει αναγκαστικά σε εκσυγχρονισμό του αεροπορικού στόλου των F16. *
*Αίσθηση προκαλεί σειρά επισημάνσεων στο τέλος της μελέτης που αναφέρει ότι ” η Τουρκία θα βρεθεί σε αεροπορική αβεβαιότητα και ότι ριψοκινδύνευσε με την στάση να αποκτήσει πολύ δυνατό μεν αντιπυραυλικό σύστημα από την Μόσχα, αλλά αν δεν γίνουν εντυπωσιακές αλλαγές-θα παραμείνει αρκετά πίσω σε ενεργές αεροπορικές δυνάμεις για τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες”
