Η Τουρκία ανέλαβε επίσημα για τη νέα χρονιά την διοίκηση της πιο άμεσης ετοιμότητας και ανάπτυξης διακλαδικής δύναμης της Ατλαντικής Συμμαχίας//Κοινή Επιχειρησιακή Δύναμη πολύ Υψηλής ετοιμότητας (VJTF ) η οποία είναι το πιο σημαντικό τμήμα της Δύναμης NRF (ΝΑΤΟ RESPONSΕ FORCE) του ΝΑΤΟ.
Διαδέχεται σε αυτή την θέση την Πολωνία η οποία ήταν επικεφαλής το 2020, ενώ το 2019 την διοίκηση είχε η Γερμανία, και το 2018 η Ιταλία. Η συγκεκριμένη χρονική στιγμή που η Άγκυρά παίρνει τα ηνία της εν λόγω δύναμής, λαμβάνει χώρα σε μια στιγμή που η Συμμαχία πρόκειται να υιοθετήσει σημαντικές αλλαγές, στα μέτωπα της Λιβύης, Συρίας και Υπερκαυκασίας, ενώ η Ρωσική συμβατική και υβριδική δραστηριότητα είναι αρκετά προκλητική και υπολογίσιμη, την ώρα που έχουμε μια διαφορετική Αμερικανική κυβέρνηση με πολύ έντονα Ευρω-ατλαντικά χαρακτηριστικά, συγκριτικά με εκείνη του Τραμπ.
Η Τουρκία θα είναι επικεφαλής μίας στρατιωτικής κοινής δύναμης 6400 ανδρών εκ των οπαίων οι 4200 θα είναι Τούρκοι, ενώ οι υπόλοιποι θα προέρχονται από στρατιωτικές δυνάμεις της Αλβανίας, Ουγγαρίας, Ιταλίας, Λετονίας, Μαυροβουνίου, Πολωνίας, Ρουμανίας, Σλοβακίας, Ισπανίας, Μεγάλης Βρετανίας και ΗΠΑ.
Βασικός κορμός της δύναμης είναι η 66η μηχανοκίνητη ταξιαρχία πεζικού που ανήκει στο δεύτερο Σώμα Στρατού με έδρα το Γκελίμπολου /περιοχή Τσανάκαλε /Ανατολικής Θράκης, που διοικητικά υπάγεται στην 1η Στρατιά της Κωνσταντινούπολης. Σε ανώτατο επίπεδο η συγκεκριμένη δύναμη είναι στη διάθεση για άμεση απάντηση σε απειλή για τα συμφέροντα της Συμμαχίας στον Ανώτατο διοικητή των Συμμαχικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη Αμερικανό πτέραρχο Τοντ Ουώλτερς.
Σημειώνεται ότι πολύ πρόσφατα η 66η μηχανοκίνητη ταξιαρχία πραγματοποίησε την άσκηση EURASIA BRIDGE CPX στην ανατολική Θράκη/περιοχή Τεκιρντάκ, με την συμμετοχή επιτελών από 23 κράτη – μέλη της Συμμαχίας. Επίσης στην συγκεκριμένη δύναμη άμεσης αντίδρασης η Τουρκία διαθέτει, μεταξύ άλλων, αμυντικό υλικό δικής της παραγωγής με έμφαση σε πυροβολικό, αντιαρματικά συστήματα, οχήματα μάχης, πυρομαχικά καθώς και σε μονάδες διοικητικής μέριμνας.
Η Ελλάδα και φέτος δεν συμμετέχει σε αυτή τη δύναμη, όπως δεν συμμετείχε το 2020 υπό Πολωνική διοίκηση ως και το 2019 στην υπό Γερμανική.
Ιστορικό αναπροσαρμογών
Η NRF ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2002 στη Σύνοδο Κορυφής της Συμμαχίας στην Πράγα. Είναι δημιούργημα υπουργών άμυνας των ΗΠΑ. Η NRF έχει ως στόχο να ενισχύσει την ετοιμότητα και την ανταπόκριση του ΝΑΤΟ, καθώς και να λειτουργήσει ως καταλύτης για την ανάπτυξη δυνατοτήτων (ειδικά στην Ευρώπη). Όπως έχει επισημανθεί ο στόχος ήταν να δημιουργηθεί μια «πραγματική βιώσιμη δύναμη με δομή C4ISR και να διαθέτει μάχιμες μονάδες.
Η NRF, η οποία είχε αρχικά τεθεί σε λειτουργία τον Οκτώβριο του 2004, έφθασε σε πλήρη επιχειρησιακή ικανότητα το 2006. Ωστόσο, η NRF αντιμετώπισε προκλήσεις από την αρχή. Αντιμετώπισε ελλείψεις στις μεταφορές σε μεταγωγικά αεροσκάφη, σε ελικόπτερα, στις υπηρεσίες πληροφοριών ως και στις μονάδες εφοδιασμού. Κάποιες από αυτές οφειλόταν στις τότε εν εξελίξει επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ/ISAF στο Αφγανιστάν, αλλά σε άλλες περιπτώσεις ορισμένοι σύμμαχοι ήταν απλά απρόθυμοι να συνεισφέρουν δυνάμεις .Δεδομένων αυτών των ελλείψεων, το ΝΑΤΟ χαμήλωσε το επίπεδο φιλοδοξίας της δύναμης αντίδρασης και μετά από ένα χρόνο ύπαρξης της NRF, ουσιαστικά μείωσε την αρχική δύναμη από είκοσι πέντε χιλιάδες στρατεύματα σε περίπου δώδεκα χιλιάδες πεντακόσιους.
.Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία (μέσω Κριμαίας)το 2014, το ΝΑΤΟ άρχισε να ανησυχεί όλο και περισσότερο για την ασφάλεια της Βαλτικής και της Πολωνίας. Ως αποτέλεσμα, η Συμμαχία υιοθέτησε ένα σχέδιο δράσης και ετοιμότητας, βασικό στοιχείο του οποίου ήταν η μετάπτωση στην Κοινή Ομάδα Δράσης Πολύ Υψηλής Ετοιμότητας (VJTF) και συνεπώς στη μείωση του χρόνου απόκρισης. Προηγουμένως, αν και ορισμένα στοιχεία της ΝRF ήταν δυνατό να αναπτυχθούν μέσα σε πέντε ημέρες ,το μεγαλύτερο μέρος της δύναμης χρειαζόταν τριάντα ημέρες για να αναπτυχθεί. Σήμερα, υπάρχουν στοιχεία της VJTF, το κύριο τμήμα της οποίας είναι μια ενισχυμένη πολυεθνική ταξιαρχία περίπου έξι χιλιάδων ανδρών -που μπορεί να αναπτυχθούν μέσα σε σαράντα οκτώ ώρες. Το ΝΑΤΟ αύξησε επίσης τεχνικά το μέγεθος της NRF από δεκατρείς χιλιάδες σε περίπου σαράντα χιλιάδες
Το ΝΑΤΟ ισχυρίζεται ότι η NRF μπορεί να προσαρμοστεί γρήγορα για να καλύψει τις ανάγκες μιας ευρείας ποικιλίας αποστολών, όπου και αν προκύψει κρίση. Όμως η NRF δεν έχει χρησιμοποιηθεί σε αρκετές αποστολές, ούτε έχει διαδραματίσει κανένα ρόλο στην πιο επείγουσα κρίση και αυτή είναι η παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας από την Μόσχα και η στρατιωτική ενέργεια στην ανατολική Ουκρανία (Ντόνετσκ-Λουκάνσκ) που έχει δει η Συμμαχία εδώ και δεκαετίες.
Από την ίδρυσή της NRF πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια, έχει χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη των Αφγανικών εκλογών (2004), των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας (2004), και την ανακούφιση από καταστροφές στο Μουζαφαραμπάντ -Πακιστάν (2005) ως και τις Ηνωμένες Πολιτείες/τυφώνας Κατρίνα (2005). Ανεξήγητα όμως, δεν διαδραμάτισε κανένα ρόλο στην περαιτέρω ενίσχυση των κρατών της Βαλτικής, της Πολωνίας ή της Ρουμανίας ως απάντηση στην παράνομη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και την προσάρτηση της Κριμαίας.
Γιατί λοιπόν η NRF δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ, εκτός από την ασφάλεια συμβάντων σαν τα ανωτέρω ή την ανακούφιση από καταστροφές; Η ενεργοποίηση της NRF απαιτεί μια συναινετική απόφαση από όλους τους συμμάχους, αρκετοί από τους οποίους δεν συνδράμουν ανάλογα, ενώ λόγω των 30 κρατών-μελών δεν είναι εύκολη η συναίνεση. Βελτιώσεις έχουν ήδη γίνει, αλλά ορισμένα κράτη σαν την Γαλλία δεν εμφανίζονται θετικά σε τέτοιες συνδρομές δυνάμεων. Πάντως η νέα ηγεσία των Μπάιντεν-Χάρις εκτιμάται ότι θα δώσει ώθηση σε πιο ενεργό συμμετοχή και ανάληψη πρωτοβουλιών στην VJTF.
Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος
Διεθνολόγος- Γεωστρατηγικός Αναλυτής