Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος
Διεθνολόγος- Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Με τις δυνατότητες του σήμερα και ειδικά του αύριο του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού ασχολείται με ειδική μελέτη (Δεκέμβριος του 2020) ο Αμερικανόςπλοίαρχος Μέρφι Κόνορ που διδάσκει θέματα που αφορούν ανερχόμενες ναυτικές δυνάμεις σΕ παγκόσμιο επίπεδο , όπως της Βραζιλίας ,της Ινδίας ,του Πακιστάν της Νότιας Κορέας, της Τουρκίας κα .Η μελέτη 104 σελίδων που είναι στη διάθεση του υπογράφοντα έχει ως τίτλο “Εξετάζοντας τους παράγοντες που ωθούν προς τα εμπρός το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό(ΤΠΝ). Επιπτώσεις στην ευρύτερηανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας ως και στην εξωτερική πολιτική της Άγκυρας”.
Στην εισαγωγή τονίζεται ότι δεν υπάρχουν πολλές και διαθέσιμες μελέτες για το ΤΠΝ ,ενώ διαχρονικά το Ατατουρκικό/Κεμαλικό στρατιωτικό κατεστημένο δεν έδινε την πρέπουσα βαρύτητα στις ναυτικές δυνάμεις, εμμένοντας σταθερά και εμφατικά στον ρόλο των χερσαίων μονάδων.(μάλιστα αναφέρεται και στο Ισραήλ, το οποίο από το 1948 επικεντρώνονταν μέχρι πρόσφατα ,σε αεροχερσαίες και Ειδικών δυνάμεων επιχειρήσεις ,ενώ τα τελευταία χρόνια έχει προχωρήσει πολύ δυναμικά στους τομείς των ταχέων σκαφών και των υποβρυχίων Σύμφωνα με λεπτομερή στοιχεία που παραθέτει ο συγγραφέας επί Ερντογάν ,από το 2003-2004 άρχισε ένα συνεχώς εξελισσόμενο και αναβαθμισμένο πρόγραμμα ναυτικών εξοπλισμών , ενώ άρχισαν να γράφονται πολλά άρθρα σε ειδικά περιοδικά του στρατιωτικού χώρου που έδιναν και δίνουν ΄έμφαση ,στο ότι η Άγκυρα θα πρέπει να απαγκιστρωθεί από την αντίληψη να διαθέτει ναυτικό για την προστασία της μεγάλης ακτογραμμής και να αναπτύξει ναυτική δύναμη και παρουσία στον Κόλπο των πετρελαίων ,στην ΕρυθράΘάλασσα, στην ανατολική Μεσόγειο, στην Μαύρη Θάλασσά ,αλλά και μέσω “ειδικών’ σχέσεων με το Αζερμπαϊτζάν ακόμα και στο λιμάνι του Μπακού να έχει πλοίο για το Αζερικό Ναυτικό ώστε να προσεγγίσει και την Κασπία Θάλασσα!!!Επίσης αναφέρεται στο ότι είναι απαραίτητο να κατασκευαστούν νέα σύγχρονα πλοία για ένα “Ναυτικό Ανοικτής Θάλασσας/BLUE WATER NAVY
“.Παράλληλα πάντοτε κοιτούσαν οι επικεφαλής του Τουρκικού Ναυτικού προς την Γερμανία ,η οποία είχε και έχει στενή ιστορική σχέση με τα Τουρκικά ναυπηγεία, ενώ από το 2008 και μετά η Άγκυρα επιπρόσθετα σε ναυτικούς εξοπλισμούς στράφηκε προς Ρώμη και Μαδρίτη.Ο συγγραφέαςσημειώνει μία σειρά από λόγους που η Άγκυρα αποφάσισε να εισέλθει για τα καλά στον χώρο των εκτεταμένων ναυτικών εξοπλισμών , όπως :*Το ότι θα πρέπει να εκμεταλλευτεί τα διευρυμένα θαλάσσιασύνορα και ακτογραμμές της -κατεχόμενα της Κύπρου κλπ.*Την εντυπωσιακή διακλαδική ως και εξαγωγική τάση της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας.*Το ότι δεν θα πρέπει ποτέ η Τουρκία στο μέλλον να αντιμετωπίσει εμπάργκο όπλων (όπως το 1975 επί προεδρίας Κάρτερ λόγω Κυπριακού ).
* Ότι στο ΝΑΤΟ θα πρέπει να αισθάνεται και να είναι ανεξάρτητη και να μην πιέζεται από τις διαθέσεις των άλλων κρατών και τα συμφέροντά τους.* Μέσω ναυτικού να ‘περάσει ” σε μακρινές θάλασσες και να εμφανιστεί δυναμικά ως και με κύρος στον Ισλαμικό κόσμο.*Η ναυτικήπροέκταση είναι ταυτιζόμενη με γνωστές δογματικές-επεκτατικές αρχές του κυβερνώντος κόμματος AKP .* Να κατασκευάζει πλοία μόνη της και να μην βρίσκεται συνεχώς σε θέση που να κρίνεται από ξένες τεχνολογίεςΣτη μελέτη τονίζεται ότι από το 1928 η Τουρκία διαθέτει πληθώρα ναυπηγείων (79 συνολικά μικρά ,μεσαία και μεγάλα) και με την συνδρομή του Γερμανικού κολοσσού THYSSEN KRUPP MARINE SYSTMS αυξάνονται οι δυνατότητες της κατά γεωμετρική πρόοδο. Επίσης επισημαίνεται ότι η συμμετοχή πλοίων και υποβρυχίων της σε πολυεθνικές αποστολές του ΝΑΤΟ σε Μεσόγειο-Αδριατική και Μέση Ανατολή στην δεκαετία του 90 έστειλαν τα “κατάλληλα’ μηνύματα στους χειριστές τέτοιων προγραμμάτων. να απαιτήσουν πιο πολλά…….Πολλές σελίδες αφιερώνονται στα προγράμματα φρεγατών-κορβετών -υποβρυχίων (MILGEM-ADA -REIS KLASS 214 αλλά και στο L-408 ΑΝΑDOLU δηλαδή το πλοίο ειδικών αποστολών/αμφιβίων επιχειρήσεων.Οι ναύαρχοι Μποστάνογλου,Γκουρντενίζ ,Ορέν, Γιαγτζί κα χαρακτηρίζονται από τον συγγραφέα ως “ναυτικά μυαλά και Μαχάν του Τουρκικού Ναυτικού “.
Επίσης ως κρίσιμα χαρακτηρίζονται τα “ανοίγματα” προς το Πακιστάν ,την Ινδονησία κα, ενώ καταγράφονται ως καινοτόμες κινήσεις η συμμετοχή της Άγκυρας επί χρόνια στην BLACKSEAFORCE στην Μαύρη Θάλασσα ο περίπλους της Αφρικής προ χρόνων των πολεμικών πλοίων της ως και το ότι έλαβε χώρα παρόμοια κίνηση από την Κωνσταντινούπολη μέχρι την Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας(επίσκεψη πλοίων της σε 14 λιμάνια της Ασίας-Ειρηνικού.).Τουρκικά πλοία έχουν επισκεφθεί 32 Αφρικανικά λιμάνια, ενώ επί χρόνια η Τουρκία συμμετέχει στη Ναυτική Δύναμη CTF 151 με βάση τη Μανάμα του Μπαχρέιν σε πολυεθνικές αποστολές κατά τρομοκρατίας-πειρατείας κα.Η βάση Ταρίκ μπίν Ζιγιάντ στο Κατάρ , η εμπλοκή της στην ανατολική Μεσόγειο και η ενεργός συμμετοχή του ΤΠΝ στην Λιβύη είναι επιστέγασμα των προηγούμενων εξόδων μακράς εμβέλειας του ΤΠΝ , ενώ η βάση του Μογκαντίσου στην Σομαλία ενισχύει πολύ την παρουσία της στον Ινδικό ωκεανό μαζί με το Πακιστανικό λιμάνι στο Καράτσι. Ειδική μνεία γίνεται και για τις προσβάσεις σε δύο Αλβανικά λιμάνια στην Αδριατική., ενώ τονίζεται ότι η “Γαλάζια Πατρίδα” θα αναβαθμίσει ακόμα πιο πολύ την παρουσία της Άγκυρας διεθνώς ,αν και ταυτόχρονα ορισμένα κράτη , όπως η Ελλάδα, το Ισραήλ και η Αίγυπτος θα προσπαθήσουν να ‘αντιπαρατεθούν’ στο ΤΠΝ.