Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος
Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Οι ειδικοί διχάζονται σχετικά με το αν ο όρος «φασίστας» ισχύει ή όχι για τον ιδιόρρυθμο και αλλοπρόσαλλο Τραμπ.Η ταμπέλα του φασισμού ταιριάζει για τον προβληματικό Τραμπ επειδή «επαινεί τους κομμουνιστές δικτάτορες όσο επαινεί και τους φασίστες ηγέτες»(Πούτιν-Κιμ-κα), αλλά αναμφίβολα ο Τραμπ έχει προσφέρει ένα νέο πλαίσιο για φασιστικές ιδεολογίες και πρακτικές.
Ο στρατηγός (4 αστέρων) Τζων Κέλι (ο μακροβιότερος επιτελάρχης του Τραμπ) δημοσιοποίησε την προηγούμενη εβδομάδα την θέση του ότι ο Τραμπ δικαιολογεί απόλυτα τον ορισμό του φασίστα. Μιλώντας στους New York Times, ο Kέλι δήλωσε ότι ο Τραμπ «θα κυβερνούσε σαν δικτάτορας αν του επιτρεπόταν». Μέρες αργότερα σε μια συνέντευξή της , η αντιπρόεδρος Kάμαλα Χάρις συμφώνησε μαζί του. Ο Τραμπ απάντησε με το συνηθισμένο του ύφος(στο Truth Social), και αποκάλεσε τον Kέλι «εκφυλισμένο… που έφτιαξε μια ιστορία από το καθαρό μίσος του συνδρόμου Τραμπ». Δημοσίευσε επίσης στο X, κατηγορώντας τη Χάρις που ασπάστηκε τις θέσεις Κέλι. Αλλά δεν ήταν η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ που τον έχει αποκαλέσει «Χίτλερ». Περιέργως, ήταν ο δικός του υποψήφιος για την αντιπροεδρία και γνωστός ρατσιστής και ακροδεξιός γερουσιαστής από το Οχάιο Τ ζει ντι .Βανς που κάποτε τον αποκάλεσε ως «ο Χίτλερ της Αμερικής»( σε ένα προσωπικό μήνυμα.)
Ο Κέλι έδωσε επίσης έναν εκπληκτικά αυστηρό ορισμό του φασισμού, έναν όρο περίφημα ευέλικτο τόσο ως πολιτική έννοια όσο και ως πολιτική προσβολή. Τον περιέγραψε ως «μια ακροδεξιά αυταρχική, υπερεθνικιστική πολιτική ιδεολογία και κίνημα που χαρακτηρίζεται από δικτατορικό ηγέτη, συγκεντρωτική απολυταρχία, μιλιταρισμό, βίαιη καταστολή της αντιπολίτευσης, και εμμονική πίστη σε μια φυσική κοινωνική ιεραρχία». Αυτό είναι εντυπωσιακά κοντά στους ευρέως αποδεκτούς ιστορικούς ορισμούς της πολιτικής τάσης που προέκυψε με την ίδρυση του φασιστικού κινήματος της Ιταλίας το 1919 και εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη του Μεσοπολέμου.Συνοψίζοντας θα λέγαμε ότι είναι «μια πολιτική ιδεολογία που περιλάμβανε τον ολοκληρωτισμό, την κρατική τρομοκρατία, τον ιμπεριαλισμό, τον ρατσισμό και, στην περίπτωση της Γερμανίας, το Ολοκαύτωμα».
Οι ιστορικοί συζητούν αν ο όρος ισχύει για τον Τραμπ από την πρώτη του προεδρική εκστρατεία και την εκλογή του στις 9 Νοεμβρίου 2016.Τότε τον περιέγραψαν ως «εθνικιστή-λαϊκιστή». Η ακαδημαϊκός Φιντσελστάιν έγραψε ένα ολόκληρο βιβλίο για να εξηγήσει τη διαφορά μεταξύ του ιστορικού φασισμού και του σύγχρονου λαϊκισμού. Ενώ μοιράζονται πολλά χαρακτηριστικά, υποστήριξε ότι ο φασισμός είναι μια μορφή δικτατορίας ενώ ο λαϊκισμός λειτουργεί εντός των σχετικών ορίων της δημοκρατίας. Ωστόσο, ο λαϊκισμός μπορεί να μετατραπεί σε φασισμό όταν καταφεύγει στις πρακτικές εντοπισμού και δίωξης εσωτερικών εχθρών. Ο Τίμοθι Σνάιντερ, καθηγητής ιστορίας και παγκόσμιων υποθέσεων στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ, έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι ο Τραμπ είναι πράγματι φασίστας, λέγοντας ότι κινείται στην «κοινοτοπία» της τυραννίας.
Η άποψη της Φιντσελστάιν ενδυναμώθηκε μετά τις 6 Ιανουαρίου 2021, όταν ο Τραμπ υποκίνησε τους υποστηρικτές του να επιτεθούν στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ, προκειμένου να αποτρέψει μια ειρηνική μεταβίβαση εξουσίας στον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν. Τότε έγραψε ένα άρθρο στην The Washington Post, στο οποίο υποστήριξε ότι ο Τραμπ είχε ξεπεράσει το λαϊκιστικό στρατόπεδο και τώρα φοράει τον φασιστικό μανδύα και είναι οριστική απειλή για τη δημοκρατία. Και δεν ήταν η μόνη που θεώρησε την 6η Ιανουαρίου ως μετακλητή καμπή.
Στο μεταξύ, η Ρουθ μπεν Γκιάτ καθηγήτρια στο κρατικό πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης τονίζει ότι ο Τραμπ θα λειτουργούσε ως πλήρως φασίστας αν μπορούσε. Το ερώτημα είναι: θα τον αφήσει ο Αμερικανικός λαός να το κάνει; Στην πραγματικότητα, έχει θεσπίσει φασιστικές πολιτικές στο βαθμό που του επέτρεπε η δύναμή του. Προσπάθησε να ανατρέψει δημοκρατικές εκλογές. Όρισε δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου για να ανατρέψουν ουσιαστικά το Roe v Wade για τις αμβλώσεις και να κυβερνήσουν (όπως επιθυμεί) τα γυναικεία σώματα. Δημιούργησε επίσης πρόσθετους διαδικαστικούς φραγμούς για να εμποδίσει τους μετανάστες να ζητήσουν άσυλο στην Αμερική, μερικοί από τους οποίους θυμίζουν φασιστικούς φυλετικούς νόμους. Απείλησε επίσης να αναπτύξει τον στρατό και την επιβολή του νόμου(;) για να στοχεύσει πολιτικούς αντιπάλους. Ωστόσο, μέχρι στιγμής είχε αναγκαστεί να λειτουργεί εντός των σχετικών ορίων του δημοκρατικού κράτους δικαίου. Αν τυχόν ο Αμερικανικός λαός τον ψηφίσει για δεύτερη φορά στην εξουσία, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι αυτά τα όρια θα διατηρηθούν. Αν ο Τραμπικός φασισμός επαναληφθεί, θα είναι και πάλι τραγωδία όχι φάρσα., γιατί απλούστατα το δίδυμο Τραμπ-Βανς είναι η νέα έκφραση φασισμού.