Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος
Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Βλέποντας τα δεδομένα στη Λιβύη με μια πιο ψύχραιμη ματιά, καταλήγω στα εξής,
1. Τίποτα δεν θα γίνει πριν την συνάντηση Πούτιν-Εντρογάν για τον Turkish Stream. Πολλά εξαρτώνται από πιθανή συμφωνία των δύο ανδρών για τη Λιβύη.
2. Στη Λιβύη δεν θα δούμε blitzkrieg (δηλαδή αστραπιαία επίθεση)της Τουρκίας ή οποιουδήποτε άλλου, θα έχουμε πολύχρονη κρίση, όπως στη Συρία.
3. Η Τουρκική επέμβαση θα γίνει κλιμακωτά και σε βάθος χρόνου.
Η Τουρκία πιθανόν να επιλέξει να μην αποστείλει μεγάλα κλιμάκια συμβατικών δυνάμεων αυτή τη στιγμή, ώστε να μη δώσει πρόσχημα σε άλλες ενδιαφερόμενες χώρες να πράξουν το ίδιο. Αλλά μάλλον θα αναπτύξει μικρά κλιμάκια, ανάμεσα σε άτακτους ή μισθοφόρους στην περιοχή της Τρίπολης, με κατάλληλο οπλισμό, που δεν μπορούν να χειριστούν οι Λίβυοι του Σάρατζ . Το ίδιο και στη Μισράτα, όπου ρόλο μπορεί να παίξει και η JANDARMA/Στρατοχωροφυλακή , το Υγειονομικό και το Μηχανικό, παρέχοντας πολιτική προστασία στους αμάχους, αλλά ταυτόχρονα διατηρώντας πολεμική ισχύ. Σε αυτή τη φάση Τουρκικές δυνάμεις μπορεί να αναλάβουν και απευθείας δράση (direct action) σε περιορισμένο βαθμό.
Αυτή η απευθείας δράση μπορεί να αναληφθεί από την Τουρκική αεροπορία, η οποία αν και δεν δύναται, λόγω απόστασης, να έχει συνεχή παρουσία πάνω από τη Λιβύη, μπορεί να εκτελεί αεροπορικές επιδρομές με μικρούς σχηματισμούς, εκμεταλευόμενη τη δυνατότητα εναέριου ανεφοδιασμού που διαθέτει. Επίσης από μονάδες του Τουρκικού ναυτικού με πυραυλικές επιθέσεις (διαθέτουν πυραύλους HARPOON II που μπορούν να πλήξουν ελλιμενισμένα πλοία ή και στόχους στη ξηρά, και σε αποστάσεις άνω των 250χλμ από το πλοίο) και από αποσπάσματα Ειδικών Δυνάμεων.(Μπορντό Μπερελί) Η απεραντοσύνη της ερήμου ευνοεί επιχειρήσεις από εποχούμενες περιπόλους ειδικών δυνάμεων, που θα έχουν ως πρώτο στόχο τις γραμμές εφοδιασμού του Χαλίφα, οι οποίες περνούν νότια της Μισράτα και έχουν μήκος περίπου 1000χλμ από τη Βεγγάζη ως την Τρίπολη. Τέτοιες ενέργειες αρκούν για να σταθεροποιήσουν την κατάσταση και να αναχαιτήσουν την πρόοδο του Χαλίφα ΧΑΦΤΆΡ , στοχοποιώντας, πέραν των γραμμών ανεφοδιασμού που είναι ο πρωταρχικός στόχος, τα κέντρα επιχειρήσεων ΜΕΑ (drones), τις βάσεις αεροσκαφών και ελικοπτέρων αλλά και αντιαεροπορικά όπλα και συστηματα πυροβολικού του LNA(Δηλαδή του στρατού της Ανατολικής Λιβύης και των μισθοφόρων της).
Οποιαδήποτε χώρα, προκειμένου να αναπτύξει μεγάλα κλιμάκια συμβατικών δυνάμεων εκτός των συνόρων της, πρέπει πρώτα να εξασφαλίσει τον εφοδιασμό τους. Αυτό επιτυγχάνεται με τη δημιουργία μιας ή πλειόνων FMB (Forward Mounted Bases), όπου συγκεντρώνονται τα εφόδια, με προτεραιότητα σε πυρομαχικά, ανταλλακτικά, καύσιμα και τρόφιμα. Η απόσταση της Λιβύης από την Τουρκία είναι μεγάλη (περίπου 5 ημέρες πλου για ένα γρήγορο μεταγωγικό πλοίο) και αυτό σημαίνει ότι πρέπει στη FMB πρέπει να συγκεντρωθούν πολλά εφόδια πριν την έναρξη μιας επιχείρησης μεγάλης κλίμακας. Μπορεί λοιπόν να υποστηριχθεί ότι, μεγάλης κλίμακας ανάπτυξη Τουρκικών δυνάμεων θα γίνει σε υστερότερο χρόνο και αφού έχουν επιτευχθεί κάποιοι ενδιάμεσοι στόχοι.
Μια τέτοια ανάπτυξη πιθανόν να χρειαστεί το ελικοπτεροφόρο ANADOLOU αλλά και την είσοδο σε υπηρεσία συγκεκριμένων οπλικών συστημάτων που προετοιμάζει η Τουρκία τα οποία θα αλλάξουν υπέρ της τους όρους του παιγνιδιού. Χρονικά κάτι τέτοιο τοποθετείται όχι στο 2020, αλλά στην περίοδο 2021-2022.
Ανακεφαλαιώνοντας, σύμφωνα με τα παραπάνω, η Λιβύη θα αποτελέσει πεδίο τριβής στο μεσοπρόθεσμο διάστημα με κυρίαρχο παράγοντα αυτά που θα συμφωνηθούν ανάμεσα στους ηγέτες Τουρκίας και Ρωσίας λίαν προσεχώς στην Κωνσταντινούπολη
