Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε.Δρούγος
Διεθνολόγος-Στρατιωτικός Αναλυτής.
Σε μία ιδιαίτερα προβληματική χρονική περίοδο για τα παγκόσμια-Ευρωπαϊκά ως και περιφερειακά θέματα επισκέπτεται την χώρα μας ο Τούρκος πρόεδρος, στα πλαίσια μιας πολυδιάστατης κινητικής διπλωματίας της Άγκυρας προς κάθε κατεύθυνση , η οποία όμως αντιμετωπίζει σημαντικές δυσχέρειες στις εξωτερικές σχέσεις της με μεγάλο αριθμό κρατών κυρίως στην Ευρώπη και στην Μέση Ανατολή. Επιπλέον η επίσκεψη του Ερντογάν σε Αθήνα και στην Κομοτηνή έτυχε να συμπέσει με την επικίνδυνη, μονομερή ως και προκλητική απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να προχωρήσει στην αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Εβραϊκού κράτους και να αποφασίσει παράλληλα την μεταφορά της πρεσβείας των ΗΠΑ από το Τελ Αβίβ εκεί, κάτι που δεν έκαναν οι προηγούμενοι προέδροι των ΗΠΑ.
Συνεπώς ο λαλίστατος Ερντογάν που προσπαθεί να εμφανιστεί ως ο επικεφαλής των απανταχού Μουσουλμάνων σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη , ευρισκόμενος στην Αθήνα επεδίωξε να επικεντρωθεί σε μειονοτικά και ευρύτερα θρησκευτικά ζητήματα των Μουσουλμάνων ,τοποθετούμενος για πολλοστή φορά επί της επικαιροποίησης ή αναθεώρησης ή εφαρμογής σε μια άλλη βάση της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923.Γιατί (άσχετα αν η πραγματικότητα καθημερινά άλλα δείχνει με τις επιθετικού χαρακτήρα στρατιωτικές κινήσεις και παραβιάσεις στο Αιγαίο ), έκανε εκτενή λόγο για τα θέματα της Θράκης(μουφτήδες, τζαμιά, οικονομική κατάσταση των Μουσουλμάνων στην ακριτική περιοχή κα), ενώ ως γνωστός και βαθύτατα Ισλαμιστής έθεσε πολλά ζητήματα θρησκευτικής λατρείας ως και σχετικών συγκρίσεων με την Ελλάδα.. Πάντως αναφορικά με την Λωζάννη , ο Ερντογάν έχει στο μυαλό του μια αρκετά “πονηρή’ ατζέντα που θα πρέπει να διατηρεί την Ελλάδα σε συνεχή επαγρύπνηση γιατί πέραν των θρησκευτικών ζητημάτων έχει αναθεωρητική θέση και στοχεύει σε άλλα πράγματα.
.
Ασφαλώς σε πάρα πολλά θέματα των διμερών σχέσεων οι διαφορές μας είναι αγεφύρωτες με την Άγκυρα, κάτι που διεφάνη και από τα όσα αναφέρθηκαν σχετικά με το Κυπριακό , όπου προκλητικότατα ο Ερντογάν έβαλε στην ίδια θέση τον παράνομο εδώ και 43 χρόνια Αττίλα με τις νόμιμες δυνάμεις της Κύπρου που απλά ‘έχουν ως βασικό στόχο την υπεράσπιση των ελευθέρων εδαφών της νήσου.Υποστηρίζοντας ότι η Τουρκία δεν έχει εδαφικές διεκδικήσεις σε γειτονικές χώρες, η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα αναφέρει, αλλά η παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων της σε Ιράκ, Συρία και Κύπρο , παρουσιάζει μία άλλη εικόνα τελείως διαφορετική.
Στα θέματα της τρομοκρατίας, ο Ερντογάν υποστήριξε ότι η Άγκυρα δίνει μάχες κατά των διαφόρων τρομοκρατικών ομάδων εντός και εκτός της χώρας, και εδώ επανέφερε εκ νέου το ζήτημα των 8 Γκιουλενικών αξιωματικών που κατέφυγαν στην Αλεξανδρούπολη την επομένη ημέρα της απόπειρας του πραξικοπήματος του Ιουλίου του 2016. Μάλιστα με τα όσα είπε έκανε παρέμβαση στον χώρο της Ελληνικής δικαιοσύνης. Προφανώς πέραν της δικής μας θέσης υπάρχει και η ΕΕ, σε κράτη της οποίας έχουν καταφύγει Τούρκοι πολίτες που αντιτίθενται στον Ερντογάν. Άρα το συγκεκριμένο θέμα δεν είναι διμερές αλλά αφορά τις σχέσεις της Άγκυρας, με κράτη στα οποία έχουνε καταφύγει Γκιουλενιστές και άλλοι αντί-Ερντογανικοί κύκλοι και μάλιστα είναι συμμαχικές χώρες στο ΝΑΤΟ με την Τουρκία.
Ασφαλώς υπάρχουν τομείς που θα μπορούσαν να προχωρήσουν διάφορα θέματα συνεργασίας, όπως ο οικονομικός, τουριστικός, εμπορικός, συγκοινωνιακός κα, αλλά σε πάγια εθνικά και ιδιαιτέρως λεπτεπίλεπτα θέματα , υποχωρήσεις μας ή σχετικός διάλογος με την Αθήνα δεν μπορεί να μετουσιωθεί στην πράξη. Κυριαρχεί καχυποψία, προβληματισμός ανησυχίες, μέχρι και συνωμοσιολογικές θεωρίες, οποτε και η ιστορική για μετά 65 χρόνια επίσκεψης του Τούρκου προέδρου δεν πρόκειται να επιλύσει τα προβλήματα που μονομερώς θέτει η Άγκυρα. Εν κατακλείδι θα έλεγα ότι λόγω επερχόμενων γεγονότων και δραματικών εξελίξεων σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο δεν αποκλείω περαιτέρω χειροτέρευση της κατάστασης στα Έλληνο-Τουρκικά.
