Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε.Δρούγος
Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Στη Λιβύη η Τουρκία μπορεί να επέμβει είτε υβριδικά, είτε με συμβατικές δυνάμεις.
1)Υβριδικές επιχειρήσεις είναι αυτές που γίνονται με σύμπραξη μικρών κλιμακίων συμβατικών δυνάμεων από τη μια με κλιμάκια μυστικών επιχειρήσεων [ελεγχόμενα από τη Μυστική Υπηρεσία, όπως τα SAG (Special Activities Group) της CIA], άτακτους, μη-κρατικές οντότητες, οργανωμένο έγκλημα ή και τρομοκρατικές οργανώσεις από την άλλη. Σαν παράδειγμα η Τουρκία μπορεί να βοηθήσει στην αναχαίτηση του στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ στην Τρίπολη, διαθέτοντας αντιαεροπορικούς και αντιαρματικούς πυραύλους στην GNA. Στη Συρία δεν διατέθηκαν αντιαεροπορικά όπλα στην αντιπολίτευση, για το φόβο πιθανής χρήσης τους εναντίον πολιτικών αεροσκαφών από εξτρεμιστές. Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος της επικράτησης των δυνάμεων του Ασσάντ, που προχωρούν μόνο αφού οι αεροπορίες που τις υποστηρίζουν(Ρωσική) έχουν ισοπεδώσει ότι υπάρχει στο δρόμο τους. Αν όμως οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι είναι υπό τον έλεγχο μονάδων του Τουρκικού στρατού, που θα παρέχουν άμεση ή γενική υποστήριξη στις δυνάμεις του Σαράζ, τότε δημιουργούνται οι συνθήκες ήττας του στρατηγού Χαφτάρ , που διαθέτει μια μικρή αλλά ιδιαίτερα δραστήρια και επιθετική αεροπορία.
2) Με παρόμοιο σχήμα μπορούν να διατεθούν και αντιαρματικοί πύραυλοι. Η Τουρκία διαθέτει αντιαρματικούς πυραύλους με εξαιρετικές ικανότητες, πέραν των 800 KORNET (AT-5) που έχει προμηθευτεί από τη Ρωσία. Η αποστολή τέτοιων πυραύλων αρκεί για να πραγματοποιηθούν οι επιθυμίες του Ερντογάν. Ας θυμηθούμε ότι νίκη των δυνάμεων του Τσαντ επί των μηχανοκίνητων δυνάμεων της Λιβύης το 1986-87 επετεύχθει με την επιθετική χρήση ενός μόνο όπλου, του αντιαρματικού πυραύλου MILAN. Oι δυνάμεις του Τσαντ δεν χρησιμοποίησαν πυροβολικό, αεροπορία ή βαλλιστικούς πυραύλους. Παρέταξαν μόνο τα MILAN , τα οποία όμως χρησιμοποίησαν με απαράμιλη δεξιοτεχνία. Ας θυμηθούμε και την ιστορία με τα STINGER στο Αφγανιστάν κατά των Σοβιετικών (1979-1989)
3)Συμβατικές επιχειρήσεις θα απαιτούσαν την ανάπτυξη τακτικού στρατού στη Λιβύη. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να εξασφαλιστεί σε τέτοια περίπτωση είναι μια βάση εξόρμησης-ανεφοδιασμού. Επομένως το πρώτο βήμα θα είναι η κατάληψη και εξασφάλιση της Μισράτα. Η πόλη αυτή διαθέτει αεροδρόμιο, όπου, μετά από κάποιες εργασίες, μπορεί να εγκατασταθεί μικρό αεροπορικό απόσπασμα. Επιπλέον η Μισράτα θα μπορεί να χρησιμεύσει και ως αεροδρόμιο έκτακτης ανάγκης (divert) για την περίπτωση που κάποιο F-16 ή άλλο, που εξόρμησε από την Τουρκία, ή δεν μπορέσει να εκτελέσει ανεφοδιασμό στον αέρα, ή παρουσίασει βλάβη, ή χτυπηθεί από αντιαεροπορικά πυρά. Επίσης η Μισράτα διαθέτει λιμενικές εγκαταστάσεις όπου μπορεί να αποβιβαστεί βαρύς εξοπλισμός. Τέλος, η Μισράτα , βρίσκεται αρκετά μακριά (160 χλμ) από το πεδίο μάχης στην Τρίπολη, ώστε η αρχική ανάπτυξη να γίνει με ασφάλεια. Κάτι που δεν ισχύει στην περίπτωση που Τουρκικές δυνάμεις επιχειρήσουν να αποβιβαστουν στην Τρίπολη, αν ο στρατηγός Χαλίφα διαθέτει πυροβολικό.(Η Μισράτα είναι και ένα σημείο όπου ο πληθυσμός έχει θρησκευτικούς και εθνικούς δεσμούς με την Τουρκία).
4)Μια τέτοια ανάπτυξη θα καλυφθεί από τις φρεγάτες κλάσσεως G του Τουρκικού ναυτικού, διότι αυτές έχουν τον ισχυρότερο αντιαεροπορικό εξοπλισμό. Ίσως δεν είναι τυχαίο που δύο πλοία αυτής της κλάσσης βρίσκονται ήδη στην περιοχή(στην Αλγερία). Όμως τα αντιαεροπορικά τους όπλα δεν είναι τόσο εξελιγμένα ώστε να αντιμετωπίσουν προηγμένες αεροπορικές απειλές ή βαλλιστικούς πυραύλους. Η Τουρκία έχει σχεδιάσει την απόκτηση σύγχρονων πλοίων με ειδικότητα στην αντιαεροπορική άμυνα περιοχής (φρεγάτες TF2000) αλλά αυτές είναι ακόμη στα χαρτιά. Όπως έχω επισημάνει πολλές φορές, το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Τουρκίας δεν έχει ακόμη αρχίσει να αποδίδει, γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει τρωτότητα τη στιγμή αυτή.Από το 2022 το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Τουρκίας σε όλους τους τομείς δεν θα μπορούνε να το ανταγωνιστούν εύκολα στην Μεσόγειο.
5)Όμως, περίπτωση να συναντήσει σκληρή αντίσταση λογικά δεν υπάρχει, αφού η Τουρκία μπορεί ανά πάσα στιγμή να προβάλει το επιχείρημα “ΣΤΕΝΑ” προς τη Ρωσία, η οποία Ρωσία έχει συνάψει συμφωνίες και με τα δύο μέρη στη Λιβύη, οπότε δεν έχει λόγο να εκβιάσει πολύ τα πράγματα. Παρομοίως η Τουρκία έχει επιχείρημα και προς τη Γαλλία και Ιταλία και το επιχείρημα αυτό λέγεται Βρετανική “BP”. Για αυτό και έχω επισημάνει επισημάνει μετ’ επιτάσεως, τη ύποπτη σιωπή των Βρετανών.
