Αχαρτογράφητα και πολύ επικίνδυνα τα "νερά" του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης

Γράφει ο Δρ Αθανάσιος.Ε.Δρούγος

Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής

Διάφοροι και γνωστοί κύκλοι της πολιτικής ζωής μας αλλά και ορισμένοι νομικοί επανέφεραν τελευταία στην επικαιρότητα την επιλογή της προσφυγής μας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης(ΔΔΧ) , στην Ολλανδία για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδα με την Τουρκία , σε μία χρονική περίοδο,όπου η Τουρκική προκλητικότητα και θρασύτητα κλιμακώνεται κατά γεωμετρική πρόοδο, ενώ οι κινήσεις της Άγκυρας στο Λιβυκό Πέλαγος και στην περιοχή της Τριπολιτάνας προκαλούν εύλογες ανησυχίες με όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά στο θαλάσσιο χώρο νότια των Καλύμνου-Κάσου ως και του νομού Λασιθίου…Ως εκ τούτου η χρονική περίοδος που βιώνουμε την οπλοποίηση εκ μέρους της Άγκυρας των πλωτών γεωτρύπανων γύρω από την Κυπριακή ΑΟΖ , τις μαζικές αεροπορικές ως και ναυτικές παραβιάσεις του εναερίου και θαλασσίου χώρου μας(από το σύμπλεγμα των Οινουσσών μέχρι το σύμπλεγμα της Μεγίστης/Καστελόριζου),την ασύμμετρη απειλή του λαθρομεταναστευτικού για τα νησιά μας,ως και την επεκτατική εμπλοκή της Ερντογανικής Τουρκίας στην έρημο της Λιβύης (μέσω των δύο μνημονίων Άγκυρας-Τρίπολης) χρονικά δεν είναι καθόλου κατάλληλη μία τέτοια κίνηση να πάμε στο Παλάτι της Ειρήνης στην Χάγη.Τουναντίον είναι πάρα πολύ πιθανό να εμφανιστεί υποτροπή σε μία τέτοια περίπτωση και μέσω αυτής οι Τούρκοι να άνοιξουν και άλλα κεφάλαια (πέραν της υφαλοκρηπίδας) που είναι απλά μονομερείς διεκδικήσεις της Άγκυρας σε βάρος εθνικών μας συμφερόντων.(χωρικά ύδατα-καθεστώς νησιών μας-΄Έρευνα-Διάσωση )

Η αρνητική εμπειρία της δεκαετίας του 70 (Καραμανλή-Ντεμιρέλ),από την Χάγη, η προφανής αδυναμία σύναψης συνυποσχετικού για τηνπρσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο με την Τουρκία,(είναι πάρα πολύ δύσκολο), το γεγονός ότι η Τουρκία (μαζί με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και την Βενεζουέλα) δεν έχει υπογράψει/επικυρώσει την Τρίτη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του Μοντένγκο Μπει/Τζαμαίκα του 1982 αλλά και την Διεθνή Συνθήκη για την Υφαλοκρηπίδα του 1958 είναι αρνητικά στοιχεία, που λαμβάνοντας υπόψη την επιτήδεια διπλωματία των Τούρκων είναι πολύ πιθανό να μας οδηγήσει σε άλλες ‘ατραπούς”,μεταξύ των οποίων να προστεθούν και άλλα ‘ζητήματα.”..Η Άγκυρα επί χρόνια εμμένει σε επίλυση “ζητημάτων” σε διμερή βάση,κάτι που και αυτή η επιλογή έχει τις δικές της “παρενέργειες’.Στην Χάγη απαιτείται συνυποσχετικό που δεν είναι εύκολο να υπογράψεις με τους Τούρκους.Η Άγκυρα μπορεί να συνδέσει το θέμα της υφαλοκρηπίδας με ζητήματα του πλάτους των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο ,δικαιωμάτων για ΑΟΖ κα.Η αναθεωρητική τακτική της ,καθώς και το μνημόνιο για την θαλάσσια δικαιοδοσία με την Λιβύη του Νοεμβρίου του 2019 , δημιουργούν μία όχι καλή και διαχειρίσιμη εξέλιξη στις Ελληνο-Τουρκικές σχέσεις.

Αν προσφύγουμε δεν είναι βέβαιο ότι θα δικαιωθούμε στο 100%..Τα μέλη του Διεθνούς Δικαστηρίου επιλέγονται βάσει αποφάσεων του ΣA/OHE και ως εκ τούτου σε πάρα πολλές περιπτώσεις οι αποφάσεις έχουν και έντονα πολιτικοποιημένες παραμέτρους και τοποθετήσεις, που επηρεάζονται από τα μόνιμα κράτη-μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (μέρος του οποίου είναι το ΔΔΧ).Ένα ποσοστό πχ του 60-70% δικαίωσης θα προκαλέσει και άλλα προβλήματα,ειδικά στον χειρισμό της απόφασης ,που υπόψη είναι δεσμευτική.Υπάρχουν χώρες που για παρεμφερή ζητήματα προσέφυγαν στην Χάγη , και δεν δικαιώθηκαν , όπως το1982 και το1985 η Μάλτα και η Τυνησία απέναντι στην τότε Κανταφική Λιβύη.Υπάρχει η περίπτωση των νησιών στην Καραιβική μεταξύ Κολομβίας και Νικαράγουα ,ενώ ακόμα πιο ανησυχητική ήταν αυτή η “συμβιβαστική’απόφαση του ΔΔΧ του 2009 με την προσφυγή του Κιέβου για την περίπτωση του Φιδονησίου (SEPRΕNT ISLAND),μεταξύ Ρουμανίας και Ουκρανίας κοντά στο Δέλτα του Δούναβη στην Μάυρη Θάλασσα.

Η Τουρκία θέτει αποκλειστικά πολιτικά ζητήματα και πολυδιάστατες διεκδικήσεις σε βάρος μας, και αποδέχεται ΄μόνο ότι την συμφέρει.Απορρίπτει ότι τα νησιά μας έχουν υφαλοκρηπίδα.είναι αναθεωρητική η στάσητης απέναντι στα μικρά νησιά του Δωδεκάνησιακού συμπλέγματος , με κινήσεις της αμφισβητεί ,τη Συνθήκη ενσωμάτωσης στον εθνικό κορμό των Δωδεκανήσων, ενώ επιδιώκει παντοιοτρόπως την αναθεώρηση της Συνθήκη της Λωζάνης του 1923..Εμείς δεν διεκδικούμε τίποτα από την Τουρκία,ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.Συνεπώς δεν ενδείκνυται προσφυγή στο ΔΔΧ ,γιατί είναι αρκετά πιθανή η περίπτωση ακόμα μεγαλύτερης χειροτέρευσης των Ελληνοτουρκικών σχέσεων..Αυτοί που εισηγούνται τέτοιες επιλογές νομίζουν ότι περπατάνε σε διεθνο-νομική Εδέμ,ενώ στην πραγματικότητα ανοίγουν “πόρτες και παράθυρα” για κλιμάκωση και επιδείνωση των σχέσεων Αθήνας-Άγκυρας.

Post Views: 1,072