Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος
Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Ο Πούτιν κλιμάκωσε περαιτέρω τον πόλεμο κατά του Ουκρανικού κράτους στις 11 Ιουλίου, επεκτείνοντας παράνομα τη γρήγορη διανομή Ρωσικών διαβατηρίων για να συμπεριλάβει πληθυσμούς από ολόκληρη την Ουκρανία. Η κίνησή του βασίζεται στη νομοθεσία που εισήχθη για πρώτη φορά την άνοιξη του 2019, η οποία απλοποίησε τη διαδικασία αίτησης διαβατηρίου για τους Ουκρανούς πολίτες που ζουν στις κατεχόμενες από τους Ρώσους περιοχές του Ντονμπάς της ανατολικής Ουκρανίας(Ντόνετσκ-Λουκάνσκ) . Μετά την έναρξη της πλήρους κλίμακας εισβολής της Ρωσίας στις 24 Φεβρουάριου του 2022, η Μόσχα διεύρυνε τις προσπάθειές της για τη διανομή διαβατηρίων ώστε να συμπεριλάβει και περιοχές της νότιας Ουκρανίας (Χεβρώνα- τμήματα της Ζαπορίζια) που πρόσφατα κατελήφθησαν από Ρωσικά στρατεύματα(βόρεια της Κριμαίας) .
Η απόφαση αυτής της εβδομάδας διευρύνει τώρα δραματικά το εύρος του διαβατηριακού ιμπεριαλισμού της Ρωσίας και αντανακλά τους εξελισσόμενους άθλιους πολεμικούς στόχους της Μόσχας στην Ουκρανία. Είναι μια ξεκάθαρη ένδειξη της τελικής πρόθεσης του αρχιερέα του Κρεμλίνου να θέσει υπό έλεγχο ολόκληρη τη χώρα και να σβήσει μια για πάντα την ανεξαρτησία της Ουκρανίας. Ουκρανοί αξιωματούχοι έσπευσαν να καταδικάσουν το απαράδεκτο και αδιανόητο βήμα ως περαιτέρω απόδειξη της γενοκτονικής ατζέντας της Ρωσίας. «Αυτή η κίνηση μαρτυρεί, ειδικότερα, τη συνέχιση της πορείας του Κρεμλίνου για κατάληψη Ουκρανικών εδαφών, την καταστροφή του Ουκρανικού κράτους και την αναγκαστική αφομοίωση του Ουκρανικού έθνους», αναφέρεται σε ανακοίνωση του Ουκρανικού Υπουργείου Εξωτερικών
Η Μόσχα χρησιμοποιεί εδώ και καιρό τα Ρωσικά διαβατήρια ως “εργαλείο” για να ενισχύσει την επιρροή της σε ολόκληρη την πρώην ΕΣΣΔ. Η δημιουργία στιγμιαίων Ρωσικών πληθυσμών σε γειτονικές χώρες παρέχει στο Κρεμλίνο μια απεριόριστη δικαιολογία για να παρέμβει στρατιωτικά πέρα από τα σύνορά της μετά το 1991 με το πρόσχημα της «προστασίας των Ρώσων πολιτών»(!). Αυτή η στρατηγική χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία εναντίον της Μολδαβίας(Υπερδνειστερία) και της Γεωργίας(Αμπχαζία-νότια Οσετία) πριν εφαρμοστεί στην Κριμαία (πριν από τη στρατιωτική κατάληψη της Ουκρανικής χερσονήσου από τη Ρωσία το 2014)
Οι Ρωσικές αρχές στις κατεχόμενες περιοχές της Ουκρανίας έχουν υιοθετήσει μια σειρά μέτρων προκειμένου να πιέσουν τους ντόπιους να αποδεχτούν τη Ρωσική υπηκοότητα. Οι κρατικοί υπάλληλοι αντιμετωπίζουν την προοπτική να χάσουν τη δουλειά τους εκτός και αν υποβάλουν αίτηση για Ρωσικά διαβατήρια, ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι ντόπιοι πληθυσμοί πρέπει να αποκτήσουν Ρωσική υπηκοότητα για να έχουν πρόσβαση σε βασικές υγειονομικές και τραπεζικές υπηρεσίες ή να καταχωρίσουν/νομιμοποιήσουν αυτοκίνητα και περιουσία. Η διανομή των Ρωσικών διαβατηρίων είναι μέρος μιας ολοκληρωμένης εκστρατείας του Κρεμλίνου για την εξάλειψη κάθε ίχνους Ουκρανικού κρατισμού σε περιοχές υπό τον έλεγχο της Μόσχας. Σε όλη την κατεχόμενη νότια και ανατολική Ουκρανία, το Ουκρανικό νόμισμα hryvnia καταργείται πλέον σταδιακά υπέρ του ρωσικού ρούβλι.
Τα μέσα ενημέρωσης της Ουκρανίας, οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας και οι πάροχοι υπηρεσιών Διαδικτύου αντικαθίστανται από Ρωσικές εναλλακτικές. Όπου τα Ρωσικά στρατεύματα είναι σε θέση να δημιουργήσουν στρατιωτική διοίκηση, τα Ουκρανικά κρατικά σύμβολα αφαιρούνται συστηματικά. Στη θέση τους, οι Ρωσικές αρχές κατοχής υψώνουν σύμβολα του τσαρικού και Σοβιετικού παρελθόντος. Τα σχολεία αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το Ουκρανικό πρόγραμμα σπουδών και να στραφούν στην επίσημη Ρωσική εκδοχή, η οποία δαιμονοποιεί την Ουκρανική ταυτότητα ως τεχνητή αντιρωσική εφεύρεση. Περιττό να πούμε ότι τα παιδιά δεν διδάσκονται πλέον στην Ουκρανική γλώσσα. Η Ρωσία διεξάγει επιχειρήσεις εθνοκάθαρσης μεγάλης κλίμακας για να μεταμορφώσει οριστικά τη δημογραφική σύνθεση των κατεχόμενων περιοχών.
Σε όλη τη νότια και ανατολική Ουκρανία, υπάρχουν αναφορές για συλλήψεις τύπου Στάλιν που στοχεύουν σε ανεπιθύμητους, συμπεριλαμβανομένων εκλεγμένων αξιωματούχων, ακτιβιστών, δημοσιογράφων και βετεράνων του στρατού. Ορισμένα θύματα τελικά απελευθερώθηκαν ή ελευθερώθηκαν μέσω ανταλλαγών κρατουμένων. Πολλοί άλλοι απλώς εξαφανίστηκαν. Εν τω μεταξύ, μέλη του γενικού πληθυσμού αναγκάζονται να υποβληθούν στο λεγόμενο «φιλτράρισμα» σε ζοφερά στρατόπεδα που έχουν δημιουργηθεί για το σκοπό αυτό. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει εξευτελιστικές ανακρίσεις για τον εντοπισμό πιθανών απειλών για την ασφάλεια ως και για εκείνων με φιλοουκρανικές συμπάθειες. Πολλοί Ουκρανοί που περνούν από “διήθηση” απελαύνονται στη συνέχεια σε μακρινές περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Έως και δύο εκατομμύρια Ουκρανοί πιστεύεται ότι έχουν υποβληθεί σε αναγκαστική απέλαση με αυτόν τον τρόπο από την έναρξη της εισβολής τον Φεβρουάριο, συμπεριλαμβανομένων εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών.
Τα μέτρα που εγκρίθηκαν από τις 24 Φεβρουαρίου αφήνουν ελάχιστα περιθώρια για οποιαδήποτε αμφιβολία ότι η Ρωσία σκοπεύει να διατηρήσει επ’ αόριστον τον έλεγχο της στις κατεχόμενες περιοχές της Ουκρανίας. Ενώ ο Πούτιν αρχικά δήλωσε ότι οι πρωταρχικοί στόχοι της εισβολής του ήταν ο «απο-ναζισμός»(!) και η «αποστρατιωτικοποίηση» της Ουκρανίας, είναι πλέον προφανές ότι ο πραγματικός τελικός στόχος του είναι η προσάρτηση περισσότερων Ουκρανικών εδαφών. Ο Πούτιν το είπε ο ίδιος, υπερηφανευόμενος στις αρχές Ιουνίου ότι τώρα επαναλαμβάνει τις αυτοκρατορικές κατακτήσεις του 18ου αιώνα του Ρώσου ηγεμόνα Πέτρου του Μεγάλου και «ανακτά» αυτό που θεωρεί ως ιστορικά Ρωσικά εδάφη.
Οι ολοένα και πιο ανοιχτές αυτοκρατορικές και αλαζονικές φιλοδοξίες του Πούτιν απέναντι στην Ουκρανία συνάδουν πολύ με την προηγούμενη δημόσια απόρριψη του δικαιώματος της Ουκρανίας να υπάρχει ανεξάρτητα από τη Ρωσία. Έχει δηλώσει συχνά ότι οι Ουκρανοί είναι στην πραγματικότητα Ρώσοι («ένας λαός») και δημοσίευσε ένα εκτενές δοκίμιο το καλοκαίρι του 2021 που αμφισβήτησε ευθέως τη νομιμότητα των Ουκρανικών αξιώσεων για κυριαρχία ή ξεχωριστή εθνική ταυτότητα. Πιο πρόσφατα, περιέγραψε την Ουκρανία ως «αναπαλλοτρίωτο» μέρος της ιστορίας, του πολιτισμού και του πνευματικού χώρου της ίδιας της Ρωσίας, ενώ κατηγόρησε διαδοχικές Ουκρανικές κυβερνήσεις ότι μετέτρεψαν τη χώρα σε «αντι-Ρωσία» που δεν θα μπορούσε πλέον να γίνει ανεκτή.
Με τον τρέχοντα πόλεμο να διανύει τον πέμπτο του μήνα, ο Πούτιν προφανώς δεν αισθάνεται πλέον απαραίτητο να κρύψει τις πραγματικές του προθέσεις. Ενώ ο εξαναγκασμός της απόκτησης Ρωσικής υπηκοότητας στους Ουκρανούς μπορεί να φαίνεται ένα σχετικά ασήμαντο έγκλημα σε μια εποχή που τα Ρωσικά στρατεύματα διαπράττουν συστηματικά φρικαλεότητες, μαζικές δολοφονίες και εγκλήματα πολέμου η απόφαση να επεκταθεί η διανομή Ρωσικών διαβατηρίων σε ολόκληρη την Ουκρανία είναι ωστόσο συμβολικά σημαντική. Είναι ένα σαφές μήνυμα ότι η αυτοκρατορική όρεξη του Πούτιν δεν περιορίζεται στις Ουκρανικές περιοχές υπό τον έλεγχο του Κρεμλίνου. Αντιθέτως, σκοπεύει να ολοκληρώσει την καταστροφή του Ουκρανικού κράτους και έθνους.
Μόνο μια στρατιωτική λύση μπορεί τώρα να εμποδίσει τον Πούτιν να πραγματοποιήσει το γενοκτονικό όνειρό του για μια Ουκρανία χωρίς Ουκρανούς. Ο Ρώσος δικτάτορας δεν μπορεί πλέον να συλλογιστεί ή να κατευναστεί. Μπορεί μόνο να νικηθεί. Οι δυτικοί ηγέτες πρέπει να αναγνωρίσουν αυτή την πραγματικότητα και να παράσχουν στην Ουκρανία τα “εργαλεία” για να εξασφαλίσουν τη νίκη. «Καλώ τους εταίρους μας να αντιδράσουν σθεναρά στις φαντασιώσεις διαβατηρίων του Πούτιν προμηθεύοντας επειγόντως στην Ουκρανία περισσότερα βαρέα όπλα», σχολίασε χθες ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών Ντμίτρο Κουλέμπα. Αν η διεθνής κοινότητα δεν ανταποκριθεί σε αυτό το κάλεσμα, η Ρωσία θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη απειλή για όλο τον μετα-Σοβιετικό χώρο καθώς και για τα κράτη από τον Αρκτική ως τη Μαύρη Θάλασσα.
Ο ΠΟΥΤΙΝ ΟΠΛΟΠΟΙΕΊ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΙΕΒΟ , ΜΕΣΩ ΡΩΣΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΩΝ./ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΑΚΟΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΥ
