Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε.. Δρούγος
Διεθνολόγος- Γεωστρατηγικός Αναλυτής.
Μπορεί Τραμπ και Μπίντεν να μην διασταύρωσαν τα ξίφη τους για τα μείζονα θέματα της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής των ΗΠΑ , όμως θέματα όπως οι επιπτώσεις στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ , η αντιμετώπιση της ύπουλης Ισλαμικής τρομοκρατίας, τα “καυτά” μέτωπα της Μεσοποταμίας , της Βόρειας Κορέας , της Λιβύης, του Κασμίρ και του Αρμενικού θύλακα του Ναγκόρνο Καραμπάχ , του προβληματικού και προκλητικού πυρηνικού ως και πυραυλικού προγράμματος του Ιράν , η αστάθεια στο Σαχέλ , οι Ρωσικοί υβριδικοί πόλεμοι σε βάρος της Δύσης η προκλητική στάση του Πεκίνου στη νότια Κινεζική Θάλασσα σε θέματα θαλασσίων ζωνών και κυβερνοτρομοκρατίας , οι εν εξελίξει στρατιωτικές σχέσεις-ασκήσεις-προγράμματα εν μέσω COVID-19 κα, αναμένεται να κυριαρχήσουν στα προσεχή τέσσερα χρόνια. Είναι πάρα πού πιθανό να βιώσουμε ένα νέο αλλά διαφορετικό ψυχρό πόλεμο με την Μόσχα και το Πεκίνο, δηλαδή δύο αναθεωρητικές δυνάμεις του πλανήτη.
Πρώτο Στο ΝΑΤΟ σε εποχή διδύμου Μπάιντεν-Χάρις η έμφαση θα δοθεί στην ενίσχυση των Διατλαντικών δεσμών ,που δέχθηκαν αρκετά “πλήγματά” ειδικά την περίοδο 2016-2018 λόγω της οικονομικίστικης , κομπλεξικής και αστάθμητης πολιτικής του Τραμπ. Τα χειρότερα ευτυχώς τα αποσόβησαν ορισμένες συνετές φωνές όπως ο αντιπρόεδρος Μαικ Πενς και ο υπεξ Μάικ Πομπέο .Επίσης ορισμένοι διατελέσαντες υπουργοί άμυνας και σύμβουλοι εθνικής ασφάλειας του προέδρου.(πχ Τζείμς Ματίς. Μαρκ Έσπερ, Χερμπερτ Μακμάστερ , Τζων Μπόλτον ,η Νίκι Χάλει κα) αφού ο Τραμπ είχε εκκεντρικές απόψεις για τον Ευρωατλαντισμό, και ήταν διαχρονικά αλλεργικός και κατά της ύπαρξης του Βορειοατλαντικού συμφώνου του 1949.
Δεύτερο Ασφαλώς το ΝΑΤΟ καθώς και γνωστές “δεξαμενές εγκεφάλων” στη Δύση θα προχωρήσουν -σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες μου -σε μία συνολική επανεκτίμηση της κατάστασης ,από τον Αρκτικό κύκλο μέχρι την ανατολική Μεσόγαιο. Αυτό θα γίνει με επίκεντρο τις Ρωσικές υβριδικές διπλωματικές και άλλες κινήσεις , την αξιολόγηση των στρατιωτικών ασκήσεων της Μόσχας κα, ενώ πληροφορούμαι ότι οι Αμερικανοί θα ασχοληθούν πολύ με την Ουκρανία, τη Γεωργία και την ενδυνάμωση των συμμάχων τυς στην Μαύρη Θάλασσα(Βουλγαρία-Ρουμανία). Αυτό σημαίνει ότι μέσω “ειδικών σημάτων ” θα αποσταλεί “μήνυμα” στην προβληματική και αναθεωρητική Τουρκία ,ότι πχ στο Ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα S400 θα πρέπει να ευθυγραμμιστεί με τις Αμερικανικές και Νατοϊκές συνδεσμολογικές σχέσεις σε αεράμυνα και αντιπυραυλική προστασία από την Αρκτική ζώνη μέχρι το Βαν και το Αστραχάν της Ανατολικής Τουρκίας.. Ασφαλώς το ΝΑΤΟ δεν επιθυμεί με τίποτα να χάσει την στρατηγική θέση της Τουρκίας, αλλά θα αρχίσει με συστάσεις και βλέποντας και κάνοντας…. Γνωρίζω ότι από το Σεπτέμβριο έχει συσταθεί σε ινστιτούτο της Πενσυλβάνια μία ειδική ομάδα που ασχολείται με την Μόσχα, το Πεκίνο, την Άγκυρα, την Τεχεράνη, το Καράκας και την Πιονγκ Γιάνγκ.
Τρίτο Το ΝΑΤΟ από την φύση του θα επιμείνει στον “μηχανισμό” /deconfliction/αποκλιμάκωσης τοπικών εντάσεων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας , αφού είναι “ιδέα” του Νορβηγού ΓΓ/ΝΑΤΟ και την υποστηρίζει έντονα η Στρατιωτική Επιτροπή της Συμμαχίας (ειδικά ο Αμερικανός αναπληρωτής πρόεδρος της MC αλλά και ο αναλαμβάνων μέσα στο 2021 καθήκοντα ως πρόεδρος της Επιτροπής ως και νυν αρχηγός των Ολλανδικών Ενόπλων Δυνάμεων .Συνεπώς η Συμμαχία θα επιδιώξει την όποιας μορφής αποσυμπίεση της έντασης , ενώ θα καταγράφει στην αρχή , την όλη στάση της Άγκυρας που για λόγους εκβιαστικούς και συμφεροντολογικούς θα διατηρεί ανοικτά κανάλια με τον Πούτιν. Αν η Τουρκία απαγκιστρωθεί από την Μόσχα είναι πολύ πιθανό να επιστρέψει στο πρόγραμμα των F35.Όλα θα κριθούν μετά τον Απρίλιο/Μάιο του 2021.
Τέταρτο Οι Ελληνοαμερικανικές σχέσεις θα παραμείνουν σε πολύ δυναμικό πλαίσιο ,συνεργασίας , ενώ οι ΗΠΑ επί Μπαίντεν θα κινούνται πολυμερώς και πολλά ζητήματα θα τα “Νατοποιούν” ,αφού-όπως ήδη γνωρίζω – οι άνθρωποι που θα στελεχώσουν τον Μπάιντεν είναι φανατικοί υποστηρικτές της Συμμαχίας και έχουν διατελέσει επικεφαλής πολύ σημαντικών τομέων στο παρελθόν.. Προφανώς σε μία κατάσταση ενδεχόμενης συμμαχικής ψυχροπολεμικής “αντιπαράθεσης” με την Ρωσία ή την Κίνα(που την θεωρούν ως δεδομένη) πρόκειται ναμας πιέσουν για μία πιο δυναμική συμμετοχή στον αντι-Ρωσικό άξονα. Στα Βαλκάνια μία κυβέρνηση Μπάιντεν θα παρέχει σχετικό “αέρα” στην Αθήνα για διπλωματική κινητικότητα, για αναγνώριση του Κοσόβου ενώ θα συσφιχθούν πολύ οι σχέσεις των ΗΠΑ με το Βελιγράδι.
Πέμπτο Στα μέτωπα που η Τουρκία εμπλέκεται σε υποστήριξη τοπικών Μουσουλμανικών συμμάχων της όπως ανατολικά και δυτικά του Ευφράτη ,στη βορειοαφρικανική ακτή ως και στην Υπερκαυκασία ,πολλά θα εξαρτηθούν , από το πλαίσιο των διμερών σχέσεων των ΗΠΑ με την Τουρκική ηγεσία. Αν οι σχέσεις ΝΑΤΟ-Μόσχας δοκιμαστούν (κάτι που θα βιώσουμε προσεχώς), τότε οι Αμερικανικοί και Νατοϊκοί κύκλοι θα ισχυριστούν ότι η στρατιωτική παρουσία των Τουρκικών μονάδων καθώς και του λίαν υπολογίσιμου στρατιωτικού υλικού σε Συρία και Αζερμπαϊτζάν συνδράμουν στο να αποτραπεί η καθολική επιρροή του Πούτιν .Το ίδιο θα τονίσουν και στην περίπτωση της δυτικής Λιβύη αναφορικά με την μισθοφορική εταιρεία WAGNER.. Οι Τούρκοι σε αυτά τα μέτωπα θα παζαρέψουν τον ρόλο και την επιρροή τους .Υπόψη οι Δημοκρατικοί έχουν καλές σχέσεις με τα Αφρικανικά κράτη, το Κατάρ, και με ορισμένες Κουρδικές στρατιωτικές μονάδες. Άρα θα έχει ενδιαφέρον πως θα τα ισορροπήσουν όλα αυτά…και η διακυβέρνηση Μπάιντεν θα είναι αρκετά Ρωσο-κεντρική.
Μέσα στην επόμενες ημέρες στην εφημερίδα μας θα υπάρξει σειρά ειδικών άρθρων με αποκλειστικές πληροφορίες του υπογράφοντα για τις θέσεις Μπάιντεν στα Ελληνοτουρκικά-περιφερειακά και παγκόσμια ζητήματα.
