Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος
Διεθνολόγος- Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Δεν έχουν τελειωμό οι προκλήσεις του Τούρκου υπουργού άμυνας Χουλουσί Ακάρ, ειδικά με έμφαση το ακριτικό Καστελόριζο, τις εκ μέρους της Άγκυρας αναφορές στην αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, καθώς και την συνεχιζόμενη ειρωνεία του σχετικά με τους Ελληνικούς αεροναυτικούς εξοπλισμούς. Η προκλητικότητα ως και η επιθετική ρητορική της Άγκυρας συνεχίστηκαν ακόμα και στο χρονικό διάστημα των γιορτών.
Ο Ακάρ στις 24 Δεκεμβρίου,αλλά και την προπαραμονή της Πρωτοχρονιάς επικεντρώθηκε στο Καστελόριζο , ανεβάζοντας βίντεο , καθώς και μικρό κείμενο σε άλλα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης υποστηρίζοντας ότι το Καστελόριζο είναι σε απόσταση 1.950 μέτρων από την Τουρκία(δηλαδή από το Κας /την πρώην Αντίφελλο) και οι σπουδαστές του Πανεπιστημίου Εθνικής Άμυνας/Σχολής Πολέμου μπορούν να φτάσουν εκεί κολυμπώντας!
Σε συνέχεια της προκλητικής αναφοράς του εμφανίζει γεωγραφικό χάρτη με τα Τουρκικά παράλια και το Καστελόριζο, ενώ μετά εμφανίζονται Τούρκοι σπουδαστές του Πανεπιστημίου Εθνικής Άμυνας να κολυμπούν προς το νησί Τούζλα το οποίο -συμπτωματικά- απέχει 1.950 μ. από τις εγκαταστάσεις της σχολής, στο πλαίσιο των ετήσιων «Προγραμματισμένων Εκπαιδεύσεων Κολύμβησης Ανοιχτής Θάλασσας».
Από πλευράς του ο δήμαρχος Καστελόριζου Γιώργος Σαμσάκος απάντησε ότι “εμείς στο νησί δεν έχουμε να φοβηθούμε το παραμικρό και ότι πράγματι η απόσταση είναι 1950 μέτρα και καλύπτεται κολυμπώντας σε χρονικό διάστημα δύο και κάτι ωρών”, ενώ πρόσθεσε ότι “ο Ακάρ μπορεί να λέει ότι θέλει και αυτές οι θέσεις ανήκουν στα προκλητικά παιχνίδια της Άγκυρας” Και κατέληξε λέγοντας ότι
«Κάθε χρόνο πριν τον κορωνοϊό διοργάνωναν οι Τούρκοι ένα φεστιβάλ στο οποίο συμμετείχαμε κι εμείς ως δήμος Μεγίστης. Την τελευταία πάντα ημέρα του φεστιβάλ Τούρκοι κολυμβητές αλλά και δικοί μας κολυμπούσαν την απόσταση αυτή. Για να γίνεται μάλιστα με απόλυτη ασφάλεια σκάφος του δικούς μας λιμενικού σώματος τους ακολουθούσε μέχρι τα σύνορα με την Τουρκία και από εκεί τους παραλάμβανε δικός τους. Τώρα τι θέλουν να αποδείξουν με το τωρινό βίντεο μόνο αυτοί γνωρίζουν. Εμείς δεν έχουμε να φοβηθούμε παραμικρό».
Στο προσκήνιο πάλι ο Γιαιτζί
Λάβρος για την Λιβύη ο εκ των θεωρητικών της Γαλάζιας Πατρίδας και του Τουρκο-Λιβυκού μνημονίου περί θαλασσίων ζωνών.Ο Ευρασιανιστής ,πρώην υπαρχηγός του Επιτελείου των τουρκικών ναυτικών δυνάμεων αλλά και διευθυντής του Κέντρου Ναυτικών Σπουδών Μπαχτσεσεχίρ, αντιναύαρχος ε.α. Τζιχάτ Γιαϊτζί, υποστήριξε ότι η Λιβύη είναι θέατρο παγκόσμιων ανταγωνισμών για ηγεμονία λόγω των τεράστιων αποθεμάτων πετρελαίου ως και άλλου υπόγειου πλούτου(πχ φυσικό αέριο), ενώ καταλαμβάνει στρατηγική θέση στην Μεσόγειο και στην Αφρικανική ήπειρο.
Σε άρθρο για το Al-Jazeera Mubasher, σημειώνει ότι, δυστυχώς, η πολιτική και κοινωνική ανασφάλεια και η οικονομική αστάθεια συνεχίστηκαν μετά την πτώση του καθεστώτος Καντάφι, το 2011, ενώ απέτυχε ο ΟΗΕ στο να επιφέρει μία μετά-Κανταφική πολιτική ισορροπία.Πρόσθεσε ότι όλοι οι σχεδιασμοί των μεγάλων δυνάμεων για τη Λιβύη (μετά το 2015) δεν είχαν κάποιο θετικό αποτέλεσμα.
Αναφέρει ότι “Μεγάλο μέρος των Λίβυων πιστεύει ότι η εκλογική διαδικασία και οι ημερομηνίες που επιβάλλονται από τη Δύση θα οδηγήσουν στην ανάδειξη ενός νέου δικτάτορα στη χώρα, και πως αυτός είναι ο στόχος τους’, ενώ παράγοντες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιταλία και η Γαλλία επιβάλλουν πολιτικές που στοχεύουν στη μεγιστοποίηση των συμφερόντων τους στην περιοχή. Εξαίρεσε την Τουρκία λέγοντας ότι είναι η μόνη χώρα που υποστηρίζει τη δημοκρατική ανάπτυξη και τον διάλογο στην περιοχή, τόσο θεσμικά όσο και πολιτικά.(!)Σχετικά με τις αναβληθείσες εκλογές καταγράφει κάποιες αδυναμίες ,που δεν ελήφθησαν υπόψη όπως :
– Δεν καθορίζονται οι κανόνες των εκλογών και το ποιος θα είναι ο υπεύθυνος για την εφαρμογή τους.
– Οι διαφορές σχετικά με την επάρκεια των υποψηφίων δεν διευθετήθηκαν.Η πολωτική ατμόσφαιρα που τροφοδοτείται από ξένες δυνάμεις δεν έχει ξεπεραστεί.
Δηλώνει ευτυχής που δεν έγιναν τελικά οι εκλογές και επισημαίνει ότι οι προεδρικές εκλογές θα πρέπει να διεξαχθούν μετά την ανάδειξη κοινοβουλίου , ενώ τονίζει την ιδιαίτερα ισχυρή παρουσία των φυλών και την επιρροή που διαθέτουν μέσα στο εσωτερικό Λιβυκό πολιτικό σκηνικό.
Προκλήσεις Ακάρ ως επίσης και του θεωρητικού της “Γαλάζιας Πατρίδας” για την κρίσιμη κατάσταση στη Λιβύη.
