(Μάικ Φρέντενμπουργκ/10 Φεβ 2025/ Responsible Statecraft)
Όπως αναφέρεται στο υπόψη άρθρο, Γάλλοι και Πολωνοί ενώθηκαν για να δείξουν στον κόσμο ότι ήταν ενωμένοι ενάντια στη Ρωσία. Δυστυχώς, αυτό είχε το αντίθετο αποτέλεσμα. Σε συνδυασμό με μια σειρά λανθασμένες αποφάσεις, η Ουκρανία οδηγήθηκε στη πρόκληση ζημιών στο Στρατό της και στην ικανότητα υπεράσπισης της επικράτειάς της.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η σύσταση της ολοκαίνουργιας 155ης Ταξιαρχίας, η σύντομη ζωή της και η επακόλουθη διάλυσή της. Οι προβληματικές πτυχές του τρόπου σχηματισμού και διάλυσης της 155ης Ταξιαρχίας βρίσκονται επί του παρόντος υπό διερεύνηση από το Ουκρανικό Κρατικό Γραφείο Ερευνών (GBR). Με το παρατσούκλι «Άννα του Κιέβου», η πολυδιαφημισμένη ταξιαρχία ήταν μια κοινή προσπάθεια της Γαλλίας, της Ουκρανίας και σε μικρότερο βαθμό, της Πολωνίας.
Ο σχηματισμός της 155ης Ταξιαρχίας ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2024 και πέρασε από αρκετές εξελίξεις, αλλά τελικά περίπου 2000 Ουκρανοί εκπαιδεύτηκαν στη Γαλλία και εξοπλίστηκαν με δυτικό εξοπλισμό, όπως γερμανικά άρματα μάχης Leopard και γαλλικής κατασκευής οβιδοβόλα Caesar των 155 χιλιοστών.
Οι υπόλοιποι 5800 άνδρες της ταξιαρχίας εκπαιδεύτηκαν στην Πολωνία και τη Δυτική Ουκρανία. Χρειάστηκαν περίπου εννέα μήνες για την στρατολόγηση και την εκπαίδευση των ανδρών . Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου , περίπου 1700 από τα μέλη της λιποτάκτησαν.
Παρά τα σοβαρά αυτά προβλήματα, η 155η Μονάδα αναπτύχθηκε στη νότια περιοχή του Ποκρόφσκ στα τέλη Νοεμβρίου 2024. Δυστυχώς, λόγω του συνδυασμού κακής ηγεσίας και της έλλειψης μη επανδρωμένων αεροσκαφών ή εξοπλισμού ηλεκτρονικού πολέμου, στον οποίο βασίζονται οι ήδη εμπεπλεγμένες ταξιαρχίες για να επιβιώσουν και να πολεμήσουν, άρχισε γρήγορα να διαλύεται, καθώς υπέστη σοβαρές απώλειες.
Αυτό οδήγησε στη διάλυσή της μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες, με τα επιζώντα μέλη της να κατανέμονται σε άλλες μονάδες που είχαν απεγνωσμένη ανάγκη από ανθρώπινο δυναμικό. Έτσι, μετά από λίγες μόνο εβδομάδες μάχης, η ταξιαρχία που κόστισε περίπου 900 εκατομμύρια ευρώ για να αντισταθεί έχει εξαφανιστεί.
Ένα άτομο που πιστεύει ότι ολόκληρη η αποτυχημένη διαδικασία αποτελεί σκάνδαλο είναι ο Γιούρι Μπουτούσοφ, γνωστός Ουκρανός ερευνητής δημοσιογράφος και αρχισυντάκτης του περιοδικού “Censor.net”. Σύμφωνα με τον Μπουτόσοφ, οι υπάρχουσες ταξιαρχίες που επιχειρούν σε περιοχές υψηλότερης έντασης τείνουν να χάνουν γενικό πεζικό πολύ πιο γρήγορα από ό,τι χάνουν πιο εξειδικευμένο προσωπικό, όπως χειριστές μη επανδρωμένων αεροσκαφών, μηχανικούς, γιατρούς κ.λπ.
Η αναπλήρωση, κατά συνέπεια, των υπαρχουσών ταξιαρχιών με πεζικό είναι συχνά ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την αξιοποίηση έμπειρων ανθρώπων, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι το πρόσφατα εκπαιδευμένο/λιγότερο έμπειρο πεζικό μπορεί να μάθει από πιο έμπειρους στρατιώτες. Παράλληλα λαμβάνουν την υποστήριξη του εξειδικευμένου προσωπικού, που θα τους βοηθήσει να επιβιώσουν για αρκετό καιρό ώστε να γίνουν έμπειροι και πιο αποτελεσματικοί στρατιώτες.
Ο τρόπος με τον οποίο σχηματίστηκε η 155η Ταξιαρχία αγνόησε τα παραπάνω (ήταν όλοι άπειροι και άκαπνοι) , και αγνόησε επίσης ότι οι περισσότερες ταξιαρχίες της Ουκρανίας είναι ελλιπείς και έχουν απεγνωσμένη ανάγκη από πεζικό για να αποκαταστήσουν την αποτελεσματικότητά τους.
Ως εκ τούτου, ο τρόπος με τον οποίο οι άνδρες εκπαιδεύτηκαν, αναπτύχθηκαν, χρησιμοποιήθηκαν και καταστράφηκαν ήταν ένα φιάσκο που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί.
Αυτή η πανωλεθρία δεν είναι η μόνη πρωτοβουλία που έλαβε ο Ουκρανός Αρχιστράτηγος, χωρίς να ξεχνάμε τις κινήσεις εντυπωσιασμού του προέδρου. Οι πολλές δημόσιες διακηρύξεις του Ζελένσκι σχετικά με τη σημασία του Μπαχμούτ, επιμένοντας ότι η Ουκρανία δεν θα επέτρεπε ποτέ την κατάληψη του, οδήγησαν επίσης στην ανάπτυξη από το Κίεβο 38 ταξιαρχιών, συμπεριλαμβανομένων των πιο επίλεκτων, περίπου 180.000 ανδρών, κατά τη διάρκεια της μάχης, σε ένα «καζάνι» που τις έκανε ευάλωτες στα πυρά του πυροβολικού, λόγω της υπεροπλίας 10 προς 1 της Ρωσίας,.
Αυτό είναι ιδιαίτερα ανόητο σε έναν πόλεμο στον οποίο το 80% των απωλειών είναι αποτέλεσμα του πυροβολικού. Ωστόσο, ο Ζελένσκι αρνήθηκε πεισματικά να ακούσει τις συμβουλές των συμμάχων, προτρέποντάς τον να διατάξει τακτική υποχώρηση από το Μπαχμούτ.
Αυτή η αποτυχία εφαρμογής ορθών στρατιωτικών τακτικών, λόγω αυτού που φαινόταν σαν εμμονή με τον συμβολισμό του Μπαχμούτ, είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια πολλών χιλιάδων από τους πιο έμπειρους και καλύτερα εκπαιδευμένους στρατιώτες της Ουκρανίας, μια απώλεια από την οποία η Ουκρανία δεν έχει ακόμη συνέλθει.
Άλλα παραδείγματα περιλαμβάνουν την αρχική εισβολή στο Κούρσκ, τη μάχη για την Αβντιίβκα, την πιο πρόσφατη προσπάθεια κατάληψης εδαφών στο Κούρσκ και την καταδικασμένη σε αποτυχία αντεπίθεση του 2023.
Αυτές οι επιχειρήσεις, μαζί με την 155η, αποτελούν παραδείγματα κακών αποφάσεων που αποδυνάμωσαν σημαντικά την Ουκρανία, επιτρέποντας στη Ρωσία να επιταχύνει την επέκταση των εδαφών της.
Το συμπέρασμα αυτού είναι ότι εάν η Ουκρανία είχε λάβει αποφάσεις βασισμένες περισσότερο στην πραγματικότητα του πεδίου της μάχης, παρά σε θεωρήσεις ή συμβολισμούς, δεν θα είχε χάσει τόσα εδάφη και θα ήταν σε πολύ καλύτερη θέση για τις επόμενες διαπραγματεύσεις.
Του Απόστολου Τσιμογιάννη
Ο Απόστολος Τσιμογιάννης είναι Υποστράτηγος (ε.α), με μεγάλη επιτελική και διοικητική εμπειρία στον τομέα των Millitary Logistics. Έχει υπηρετήσει σε ανάλογη επιτελική θέση του NATO/NSPA. Είναι τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Logistics.
