Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος Διεθνολόγος- Γεωστρατηγικός Αναλυτής
104 ναύαρχοι εα μεταξύ των οποίων και οι δύο τελευταίοι αρχηγοί των Τουρκικών ναυτικών δυνάμεων (πριν τον τωρινό αρχηγό ναύαρχο Αντνάν Οζμπάλ) προχώρησαν στην δημοσίευση ενός κειμένου κριτικής και διαμαρτυρίας για τα συμβαίνοντα στην Τουρκία του Ερντογανικού συστήματος ,με έμφαση σε δύο θέματα,που αφορούν τις έντονες τάσεις Ισλαμοποίησης των ενόπλων δυνάμεων ,καθώς και τις απόψεις που έχουν καταγραφεί από το 2019 (κυρίως) για το ενδεχόμενο περιθωριοποίησης και αντικατάστασης της ιστορικής Συνθήκης του Μοντρέ του 1936 ,η οποία διέπει το καθεστώς των Τουρκικών Στενών(Δαρδανέλια κλπ), για την διέλευση των εμπορικών-πολεμικών πλοίων . .Με την ιστορική συμφωνία που υπεγράφη στο Ελβετικό θέρετρο του Μοντρέ ,επανήλθε το καθεστώς στρατιωτικοποίησης των Στενών καθώς και ορισμένων Ελληνικών νησιών μας (Λήμνος κα) στο Θρακικό πέλαγος(που η αποστρατιωτικοποιημένη μορφή τους είχε οριστεί στη Λωζάνη το 1923) ενώ ανάμεσα στα δέκα κράτη-μέλη της είναι οι τότε ισχυρές μεγάλες δυνάμεις του μεσοπολέμου,αλλά και κράτη που δεν υφίστανται πλέον ,όπως η τότε Σοβιετική Ένωση ,και η τότε Γιουγκοσλαβία. Και μάλιστα για την πρώτη , η μεταπτωτική κατάσταση στον Εύξεινο Πόντο είναι η Ρωσική Ομοσπονδία ως και οι έντονα φιλοδυτικές δημοκρατίες της Ουκρανίας και της Γεωργίας. Μάλιστα στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου η Άγκυρα είχε αναπτύξει στα Στενά και τακτικά πυρηνικά όλα (τριών κατηγοριών χερσαία-ναυτικά και αεροπορικά.)
.Πρώτο: Η παρέμβαση των ναυάρχων εα σε τόσο υπολογίσιμο αριθμό και με διαχρονικότητα ναυτικής ηγεσίας (διαφόρων ηλικιών) ξάφνιασε πολλούς γιατί το Τουρκικό ναυτικό ήταν πάντοτε (σε μεγάλο βαθμό ) σε δεύτερη μοίρα συγκριτικά με τα κατά καιρούς εκδηλωθέντα πραξικοπήματα,στάσεις(του στρατού ) κλπ, ενώ με εξαίρεση τον συμβολικά πρώην πρόεδρο της Δημοκρατίας ναύαρχο Κοροτούρκ δεν είχε επιδείξει δημοσιότητα και παρεμβατικότητα. Ο ρόλος των ναυτικών δυνάμεων αναβαθμίστηκε πολύ την τελευταία δεκαετία (θεωρητικά) και τριετία(επιχειρησιακά) από την παρουσίαση και προώθηση του επεκτατικού δόγματος της “Γαλάζιας Πατρίδας “των αντιναυάρχων εα Τζεμ Γκουρνετνίζ και Τσιχάτ Γιαιγτζί ως και της προβολής ναυτικής ισχύος σε ανατολική Μεσόγειο, Ερυθρά Θάλασσα,Κόλπος των πετρελαίων ,Ινδικός Ωκεανός,Λιβυκές ακτές κα)
Δεύτερο: Στον κατάλογο των 103 περιλαμβάνονται αξιωματικοί με φιλο-Αμερικανικό και φιλο-Νατοικό βιογραφικό, κρυπτογκιουλενιστές ,μία ομάδα Ευρασιανιστών (όχι πάνω από 12 ναυάρχους εα) που υποστηρίζουν την στροφή της Τουρκίας προς Ιράν-Κίνα-Ρωσία καθώς και την σύσταση παγκόσμιου Ισλαμικού στόλου , αλλά και ορισμένοι ,όπως ο Γκουρνενίζ που είναι επικεφαλής Κέντρου Γεωπολιτικών και Ναυτικών Αναλύσεων στην Κωνσταντινούπολη.(επειδή διαθέτω τα πλείστα των βιογραφικών τους υπάρχει σχετική εικόνα ), ενώ κάποιοι διέφυγαν τα δικαστήρια- συλλήψεις- φυλακίσεις κα , αφού δεν ήσαν μεταξύ των πολύ προβεβλημένων πραξικοπηματιών τον Ιούλιο του 2016 κατά του Ερντογάν. Πάντως ο πρώην αρχηγός ναυτικού Μπουλέντ Μποστάνογλου παρέμεινε στην θέση του για ένα χρόνο μετά την Γκιουλενική απόπειρα του καλοκαιριού του 2016, αλλά ήταν στο στόχαστρο του πρώην Α/ΓΕΕΘΑ και νυν υπουργού άμυνας Χουλουσί Ακάρ.΄Ο εκ των πατέρων της “Γαλάζιας Πατρίδας” Γκουρντενίζ συνελήφθη γιατί επέκρινε τρεις φορές δημόσια ορισμένα αναθεωρητικά κείμενα που αφορούσαν τη Συνθήκη του Μοντρέ.
Τρίτο: Μία ομάδα αποστράτων ναυάρχων που συνελήφθησαν και ανακρίθηκαν είχαν εκφράσει τα τελευταία δύο χρόνια σκεπτικισμό για τις εισβολές της Τουρκίας στην βόρεια Συρία,για κάποιες ‘εναλλακτικές επιλογές” στο Κουρδικό ,για τις κινήσεις του στρατού ξηράς τις πρώτες ώρες του Γκιουλενικού κινήματος του 2016 αλλά και για εμπλοκή πριν δέκα χρόνια στην κοσμική σκληροπυρηνική οργάνωση “Εργκένεκον” ,όπως οι Μεσούτ Οζήλ, ο Ντενιζ Κορά , ο Τουρκέρ Ερτουρού και ο Μπουλέντ Ολτσάι.
Τέταρτο: Σε μεγάλο βαθμό οι πλείστοι από αυτούς διετέλεσαν ως ναυτικοί ακόλουθοι στο εξωτερικό,σε σημαντικά Νατοϊκά επιτελεία και σε πολυεθνικές Νατοϊκές ναυτικές μονάδες, ενώ φοίτησαν στα πιο σημαντικά ναυτικά σχολεία των ΗΠΑ σε Νιούπορτ/Ροντ Αίλαντ, Μόντερει/Καλιφόρνια,αλλά και τρεις από αυτούς στο Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας των ΗΠΑ στο Φορτ Μακναίρ στην Ουάσιγκτον.(εννοώ σε βαθμούς στην διάρκεια της εξέλιξης τους). Μάλιστα ορισμένων οι μελέτες στην διάρκεια των σπουδών τους έτυχαν διακρίσεων(βάσει των στοιχείων μου)
Πέμπτο: Ενώ οι πλείστοι υπουργοί του AKP -μεταξύ των οποίων και ο Γραμματέας του κόμματος Ομέρ Τσελίκ- ως και οι μεγαλοσύμβουλοι του Ερντογάν κατακεραύνωσαν τους απόστρατους ναυάρχους ( πχ Σοϊλού -Ντονμέζ-Γκιούλ κα) ως και (Καλίν-Αλτούν ) ,οι επικεφαλής των αντιπολιτευόμενων κομμάτων CHP-IYI (Κιλισντάρογλου-Ακσενέρ) υποβάθμισαν την παρέμβαση των ναυάρχων , κάνοντας λόγο για ‘μεταμεσονύκτιες ανοησίες και FAKE AGENDA’. Αντίθετα έντονα επικριτικές ήσαν οι θέσεις του συνταγματολόγου και πρόεδρου του Κοινοβουλίου Μουσταφά Σεντόπ,και φυσικά του εθνικιστή, και ‘γκριζολύκου’ παλαίμαχου πολιτικού Ντεβλέτ Μπαχτσελί, του MHP που μεταξύ άλλων υπεραμύνθηκε και της Συνθήκης του Μοντρέ.Έκτο: Αίσθηση πάντως προκάλεσε ότι ο υπουργός άμυνας Χουλουσί Ακάρ δεν σχολίασε τις πρώτες ώρες το “προνουντσιαμέντο” αλλά τέσσερις ημέρες μετά κάνοντας λόγο για την ‘διενέργεια έρευνας από την Εισαγγελεία της Άγκυρας’ ενώ ο Ερντογάν περιορίστηκε στα ‘πραξικοπηματικών ιχνών ‘(ορολογία που τον συμφέρει). Το βέβαιο είναι ότι η μετά την απόπειρα του 2016 των Γκιουλενικών κύκλων έχουν προκληθεί στο εσωτερικό του στρατιωτικού περιβάλλοντος στην χώρα, ομαδοποίησεις, ρήξεις, αντιπαραθέσεις,προβληματισμοί , διαιρέσεις και σκεπτικισμός σε πολλά ζητήματα, που όμως δεν εμφανίζονται καθημερινά σε δημοσιότητα(λόγω των τιμωρητικών ενεργειών του καθεστώτος) αλλά δείχνουν “τάσεις’ ενόψει των προσεχών εκλογών ως και της συμπλήρωσης το 2023 ενός αιώνα από τη Συνθήκη της Λωζάνης. Μέχρι τότε έχουμε να δούμε πολλά….
