Μαθαίνουμε ότι στο πλαίσιο της αύξησης θητείας, ο στρατός γενικά, ως κίνητρο, θα δίνει πιστοποιήσεις γνώσεων στους Η/Υ.
Ε, όχι κύριοι της Κυβέρνησης και των ΕΔ. Ο στρατός δεν είναι ΙΕΚ. Δεν ζούμε στις δεκαετίες του ’50, ’60, ’70, όταν παιδιά από την επαρχία κατατάσσονταν στο στρατό και μη έχοντας άλλη δυνατότητα, προσδοκούσαν να πάρουν κάποια καλή ειδικότητα, να εκπαιδευτούν στα αντίστοιχα σχολεία και έτσι να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, στο μέλλον.
Στη σημερινή εποχή αυτό αποτελεί μάλλον γελοιότητα και σαν κίνητρο δεν θα αποδώσει.
Τα χρόνια της μεταπολίτευσης η θητεία αναδείχθηκε σε πεδίο δόξης λαμπρό για πολιτικά ρουσφέτια. Σταδιακά απαξιώθηκε με την αδικαιολόγητη μείωση στο 9μηνο, από τον Β. Μεïμαράκη, αλλά και από τη σταδιακή αύξηση των επαγγελματιών οπλιτών. Παραμένει όμως παρά τις περί του αντιθέτου φωνές, ένα από τα τελευταία ρουσφετολογικά προπύργια. Η δήθεν κλιμακωτή θητεία που θεσπίστηκε πρόσφατα, είχε δοκιμαστεί και στο παρελθόν, χωρίς ουσιαστικό όφελος.
Τα τελευταία δύο χρόνια η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία προετοιμάζει την κοινωνία για μια σύγκρουση με τη Τουρκία. Τονίζουν ότι θα είμαστε μόνοι. Είμαστε έτοιμοι ;
Οι τελευταίες περιπέτειες και προκλήσεις της Τουρκίας, αλλά κυρίως οι επιτυχείς αντιδράσεις των ΕΔ, έχουν δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος για αναπτέρωση του ηθικού και της εθνικής συνείδησης στη νεολαία, η οποία ξαναβλέπει θετικά τη συμμετοχή της σε μια επανάληψη του «ιστορικού έπους».
Ας αξιοποιήσουμε αυτή την ευκαιρία, καλλιεργώντας την ενσυνείδητη πειθαρχία και την άδολη αγάπη στη πατρίδα καθώς και τη περηφάνια για τα κατορθώματα των προγόνων.
Η Συνταγματική επιταγή ορίζει την ισότητα των Ελλήνων, μεταξύ άλλων και στο τομέα της υπηρεσίας στη πατρίδα. Οι πολίτες έχουν εκ του νόμου και του Συντάγματος τρείς βασικές υποχρεώσεις προς το κράτος. Το σεβασμό και τήρηση των νόμων, τη στράτευση για τους άντρες και την εκπλήρωση των φορολογικών υποχρεώσεων.
Στα κράτη η διαμόρφωση σωστών και υπεύθυνων πολιτών είναι απόρροια της εφαρμογής των προαναφερθεισών υποχρεώσεων. Η ατομική ευθύνη, που συχνά επικαλείται ο πρωθυπουργός, πρέπει να καλλιεργηθεί στο χώρο της οικογένειας και της παιδείας, χωρίς δώρα και υποσχέσεις, γιατί είναι μια υποχρέωση στη κοινωνία και στη χώρα που ζούμε.
Ως εκ τούτου η συμμόρφωση θεωρείται αυτονόητη και δεν πρέπει να απαιτείται η κινητροδότηση των πολιτών.
Η μέγιστη τιμή που μπορεί να νοιώθει κάποιος είναι η εθελοντική υπηρεσία στη προστασία της πατρίδας και της οικογένειας. Η εκπλήρωση του καθήκοντος θα έπρεπε να αποτελεί το μείζον κίνητρο !!!
Η σημερινή νεολαία ενθουσιάζεται προσφέροντας εθελοντική υπηρεσία σε διάφορους κοινωνικούς φορείς, αλλά αντιστέκεται σθεναρά, στη στρατιωτική θητεία. Εμφανίζεται δε το οξύμωρο γυναίκες να παρουσιάζονται πιο μαχητικές στο τομέα αυτό από τους άνδρες. Προσοχή δεν πρόκειται για σεξιστική συζήτηση, ούτε για φασιστική ή ρατσιστική.
Δικαιολογίες του τύπου «εγώ είμαι ειρηνιστής», «είμαι κατά της χρήσης των όπλων», είναι απλά δικαιολογίες καθώς η πλειοψηφία των πολιτών συμφωνεί. Κανείς δεν είναι πολεμοχαρής.
Στην αρχαία εποχή δινόταν ο τιμητικός τίτλος του «ΟΠΛΙΤΗ», σε όσους κατατάσσονταν στο στρατό. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει και σήμερα ένα τίτλο τιμής, εφάμιλλο, αν όχι ανώτερο από τα μεταπτυχιακά.
Η διαχρονική συμβολή των ΕΔ υπήρξε πάντα και παραμένει η πιο γνήσια έκφραση εθνικής κοινωνικής συνοχής. Η υποχρέωση στράτευσης αποτελεί την ελάχιστη υποχρέωση όλων των Ελλήνων, ανεξάρτητα κοινωνικής τάξης, μόρφωσης ή οικονομικής κατάστασης. Όλοι ίσοι μπροστά στη πατρίδα.
Οι νέοι της εποχής απογοητευμένοι από το πολιτικό σύστημα, προδομένοι από τις προηγούμενες γενιές, αισθάνονται κενό, δεν βρίσκουν ενδιαφέρον για το μέλλον. Η οικονομική κρίση/χρεωκοπία, η κρίση αξιών και η υγειονομική κρίση, έχουν στερέψει το πηγάδι της ελπίδας. Οι διακριτοί ρόλοι άνδρα και γυναίκας έχουν πλέον θολώσει δημιουργώντας σύγχυση.
Χρειάζεται αναπόφευκτα ένα όραμα, μια ηθική αξία, ένα ενωτικό μήνυμα. Και αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο από το πατριωτισμό .
Για λόγους ισότητας και εξισορρόπησης με τις γυναίκες θα μπορούσα να δω μια κάποιου είδους συμμετοχή τους, αν και το αντίβαρο είναι, ήταν μάλλον, η γέννηση και ανατροφή των παιδιών, στη συμμετοχή και εκπαίδευσή τους στην εθνοφυλακή.
Οι Έλληνες πολίτες θα πρέπει να ξαναμάθουν την εθελοντική προσφορά στην πατρίδα. Μόνο έτσι θα εμπεδώσουν την έννοια του συνεπούς πολίτη.
Χωρίς ανταλλάγματα και κίνητρα, απλά πατριωτικά!
Του Απόστολου Τσιμογιάννη
Υποστράτηγος ε.α, με μεγάλη επιτελική και διοικητική εμπειρία στον τομέα των Millitary Logistics. Έχει υπηρετήσει σε ανάλογη επιτελική θέση του NATO/NSPA. Είναι τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Logistics.