.Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος
Διεθνολόγος- Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Η κατάσταση στην Ουκρανία είναι εκρηκτική με όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά. Με αμείωτη ένταση συνεχίζεται η βάναυση , απρόκλητη εισβολή και περικύκλωση Ουκρανικών πόλεων στο μοντέλο Γκρόζνι Τσετσενίας του 1999 ως και Χαλεπίου βόρειας Συρίας, αφού οι δυνάμεις του Πούτιν αδυνατούν να προωθηθούν στα ενδότερα των μαρτυρικών πόλεων, δεδομένης της σφικτής, καλά οργανωμένης, και πατριωτικής αντίστασης των Ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων , των ταγμάτων της Εθνοφυλακής ως και των ξένων συμβούλων , που επί μήνες έβλεπαν τι έρχεται και προετοίμαζαν το έδαφος για άμυνα πόλεων , ως και αντιμετώπιση εμπλοκών και μαχών μέσα σε αστικό περιβάλλον. Επιπλέον οι αδυναμίες του Ρωσικού στρατού είναι εμφανέστατες, σε ανεφοδιασμό, σε υλικοτεχνικά θέματα, σε απαρχαιωμένους χάρτες, και σε συγκεκριμένα οπλικά συστήματα (ο υπογράφων επί χρόνια επισημαίνει ότι ο στρατός του Πούτιν είναι υπερεκτιμημένος και υστερεί σε πολλούς τομείς, με ορισμένους στην χώρα μας να βρίσκονται σε επιλεκτική φαντασιόσφαιρα). Επίσης δεν έχουν επαρκείς αριθμούς στρατιωτών , δεν μπορούν να επιβάλουν αεροπορική κυριαρχία, ενώ έχουν επανασοβιετοποιήσει αρκετά από τα επιμέρους κεφάλαια του ισχύοντος Ρωσικού δόγματος της τελευταίας δεκαετίας. Επίσης λόγω λίαν ορατών αδυναμιών και τρωτότητας του Ρωσικού στρατού ,έχουν χάσει την εναπομείνασα ψυχραιμία τους ,και απειλούν με μη-συμβατικά όπλα κατά παράβαση διεθνών συνθηκών που τα διέπουν μέσω διεθνών και περιφερειακών συμφωνιών για θέματα αφοπλισμού κα.
Επιπρόσθετα ενεργούν μαζικά, δολοφονικά προβληματικά, ενώ οι Πούτιν , Λαβρόφ , Σοιγκού, Πατρούτσεφ , Ναρίκσκιν και Μπερντνίκοφ είναι υπεύθυνοι για΄δια πραττόμενα εγκλήματα πολέμου ,και σαρωτικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Ας δούμε ορισμένα από τα πιθανά σενάρια.Πρώτο. Στασιμότητα των επιμέρους στρατιωτικών μετώπων σε Χάρκοβο, Κίεβο, Σούμι ,Τσερνόχιβ, Δνίπρο, Μαριούπολη και Μικολάεφ. Αν συνεχιστεί η ανεπιτυχής πολιορκία των πόλεων θα μιλάμε για πόλεμο φθοράς, ανθρωπιστικές καταστροφές, τυφλά χτυπήματα, παρατεταμένες τοπικές συγκρούσεις, απώλειες σε στρατιωτικό δυναμικό , και κυρίως σε έμψυχο δυναμικό. Με εξαίρεση την ολοκληρωτική καταστροφή της Μαριούπολης και την γεωγραφική εγγύτητά της με την Ρωσική επαρχία του Ροστόβ οντον , οι άλλες πόλεις δύσκολα καταλαμβάνονται, ενώ αν επιχειρηθεί η διείσδυση σε αστικούς χώρους θα γίνουμε μάρτυρες Άαχεν 1944, Μανίλα 1945,Χουέ 1968 ,κα.Σημειώνω ότι η δυτική στρατιωτική και ανθρωπιστική υποστήριξη θα ρέει , ενώ η ήδη απομονωμένη (πλην Κίνας) Ρωσία θα αντιμετωπίζει απίστευτα οικονομικά κοινωνικά και άλλα προβλήματα.Δεν αποκλείω έξαρση σε εσωτερικά ζητήματα,δυσφορία των τοπικών διοικητών ,ως και βαριές εντάσεις μέσα στο Ρωσικό Γενικό επιτελείο. Αυτές θα έχουν αντίκτυπο απ ευθείας στον Πούτιν και στην διεφθαρμένη κυβερνώσα ελίτ.Προφανώς με την πάροδο του χρόνου ένα εσωτερικό πραξικόπημα τύπου 1964 ή και δολοφονία Πούτιν/εκτοπισμός του για πολλούς και διαφόρους λόγους είναι μέσα σε αυτά που σχεδιάζονται.Τα πλήγματα στην οικονομία, στον εφοδιασμό,στο ηθικό και στην παρουσία της Ρωσίας θα είναι συντριπτικά. Οι πολλαπλασιαστικές παραλυτικές, στοχευμένες κυρώσεις πέραν της στασιμότητας των στρατιωτικών μετώπων , θα γονατίσουν τη Μόσχα, η οποία “θα κυνηγάει φαντάσματα” για όλα τα κακώς κείμενα.
Δεύτερο Aν ο Πούτιν (γιατί δικός του είναι ο πόλεμος και δεδομένου ότι ο Ρωσικός λαός ακόμα δεν έχει αντιληφθεί τις χιλιάδες απώλειες νέων ανθρώπων στην Ουκρανία ,και είναι υπό την επήρεια του συνδρόμου της Στοκχόλμης) προχωρήσει σε τυχόν κατάληψη ,όλης της Ουκρανίας(πράγμα δύσκολο) τότε η Ουκρανική αντίσταση με την συνδρομή του ΝΑΤΟ σε ένα λαό 42-43 εκατ , θα προκαλέσει τεράστια δεινά σε βάρος των Ρωσικών δυνάμεων ,και λογικά θα οδηγήσει στο τέλος του Πούτιν, και ενδεχόμενες παρενέργειες μέσα στα εδάφη της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Θα γιγαντωθούν απίστευτα εσωτερικά ζητήματα, και αυτό που έγινε στην Σοβιετική Ένωση το 1989-1991 θα λάβει χώρα μέσα στη Ρωσία.Προσωπικά εκτιμώ ότι στρατιωτικά είναι πάρα πολύ δύσκολο να θέσει υπό πλήρη έλεγχο την Ουκρανία. Δεν πρόκειται να συνεργαστεί ο Ουκρανικός λαός με κυβέρνηση- μαριονέτα ,ενώ τα ανδρείκελα του Ντονμπάς θα χάσουν κάθε νομιμότητα. Σε μία τέτοια περίπτωση, θα εμφανιστούν εντάσεις και εξεγέρσεις σε Γεωργία/Αμπχαζία, Μολδαβία/Υπερδνειστερία κα. Και σε αυτή την εξέλιξη το τέλος του Πούτιν διαφαίνεται. Δεν αποκλείω (γιατί τον έχω ικανό ) να προχωρήσει σε ακραία και εφιαλτικά σενάρια και βλέποντας την αποτυχία του παρανοϊκού εγχειρήματος της εισβολής να τον χαρακτηρίζει το σύνδρομο του Σαμψών.Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα φθάσουμε εκεί…
Τρίτο :Τυχόν στρατιωτική εμπλοκή με το ΝΑΤΟ ειδικά αν ο Πούτιν διευρύνει τις προκλητικές του ενέργειες και αεροπορικές προσβολές στην δυτική Ουκρανία.(Λβιβ , Λούτσκ, Κορστέν , Κόβλ,Ρίβεν, Τερνοπίλ, Ουζχορόντ,Τσερνίβτσι και Ιβάνο Φράνκιβσκ),τότε όλα είναι ανοικτά. Η Ατλαντική Συμμαχία έχει ενισχύσει πολύ τις θέσεις της σε Πολωνία, Βαλτικές Δημοκρατίες,Ρουμανία, Σλοβακία,Ουγγαρία, Τσεχία και Βουλγαρία,ενώ ποικιλοτρόπως ενισχύει την φιλοδυτική κυβέρνηση της Μολδαβίας. Το ΝΑΤΟ προσεκτικά παρακολουθεί την κατάσταση ειδικά στα σύνορα της Πολωνίας με την Ουκρανία (από το Λούμπλιν μέχρι το Κρόσνο), στην Σλοβακία (σε Μιχαλόβτε , Κόζιστε κα) στα Ρουμανο-Ουκρανικά (από Κάρει ως Μποτοσάνι) , με επίλεκτες στρατιωτικές δυνάμεις και κατάλληλα οπλικά συστήματα. Η Μόσχα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ. Αλλά επειδή ο Πούτιν έχει βγει από τις ράγες” ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις. Σε αυτή την περίπτωση (που απεύχομαι ,και δεδομένης της ψυχικής αστάθειας του Πούτιν) εμφανίζονται στο προσκήνιο σημάδια κλιμακωτής μορφής Γ Παγκοσμίου Πολέμου.Πάντως η Συμμαχία καλείται να είναι έτοιμη για την περίπτωση χρήσης τακτικών πυρηνικών όπλων , ή περιπτώσεις επιθέσεων με χημικά και βιολογικά όπλα, όπως έκανε η Μόσχα στην περίπτωση της Τσετσενίας, και ειδικά στις επιχειρήσεις με τον στρατό του Άσαντ σε Συρία πχ σε Κχαν Γιουνίς, Χάμα κα.
Tέταρτο : Η περίπτωση μίας σχετικής κατάπαυσης των εχθροπραξιών στην Ουκρανία συνοδευομένη με την επιλογή κάποιας μορφής διαλόγου.Αν και δυσκολίες υπάρχουν η Μόσχα πρέπει να αποσύρει κατοχικές δυνάμεις από Ουκρανία, και όλα κρίνονται από τι είδους Ουκρανία θα υπάρχει. Μία περίκλειστη Ουκρανία;Δηλαδή χωρίς ακτογραμμή στην Μαύρη Θάλασσα. Θα αποχωρήσει ο Ρώσος από αυτά που κατέχει ; Σε ποια σύνορα θα επιστρέψει ; Αν επικεντρωθούν στην ιδέα της ουδετερότητας, αυτή στην πράξη σε ποια κατεύθυνση θα κινηθεί ; Οι οποίες διαπραγματεύσεις ΄να πολύ δύσκολο να πετύχουν σε όλα και η Ουκρανία που αντιστάθηκε και αντιστέκεται δυνατά δύσκολα θα κάνει παραχωρήσεις.Από πλευράς Δύσης ισχυροποιημένος θα είναι ο ρόλος των Αμερικανών , Βρετανών , Τούρκων και ασφαλώς του ΝΑΤΟ Όλα εξαρτώνται από το εδαφικό, και δύσκολα θα αρθούν κυρώσεις αφού θα κυριαρχεί η καχυποψία.Ασφαλώς η Μόσχα θα είναι απομονωμένη ,και πάλι θα έχουμε σοβαρούς εσωτερικούς τριγμούς ενώ σταδιακά ο Πούτιν θα αποτελέσει παρελθόν..Επίσης θα πρέπει να δοθούν πολύ σοβαρές εγγυήσεις ασφάλειας στην Ουκρανία. Το Κίεβο έχει τραυματικές εμπειρίες από παρελθούσες εγγυήσεις είτε αφορούσαν το ναύσταθμο της Σεβαστούπολης στα τέλη της δεκαετίας του 90, στην Κριμαϊκή χερσόνησο είτε Μνημόνιο της Βουδαπέστης για τα τότε Σοβιετικά πυρηνικά όπλα που παρέδωσε στην Ρωσία το 1994 κα.
Ανεξάρτητα εξελίξεων στο έδαφος και στους όποιους εναπομείναντες διπλωματικούς διαδρόμους η κατάσταση δεν εμπνέει αισιοδοξία,αφού πάρα πολλές επιμέρους “πληγές” αιμορραγούν…και τα δύσκολα πολιτικά,οικονομικά, ανθρωπιστικά,στρατιωτικά,εσωτερικά κα ζητήματα είναι μπροστά μας.
