Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος
Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Η αναζήτηση του Πούτιν για νέες στρατιωτικές βάσεις στη Μεσόγειο επικεντρώνεται στη Λιβύη, μια χώρα τόσο διασπασμένη και περίπλοκη όσο η Συρία, από την οποία οι Ρωσικές δυνάμεις εκδιώκονται μέσα στους επόμενους μήνες.Χωρίς λιμάνια και αεροδρόμια για να προμηθεύουν την ιμπεριαλιστική αποστολή της Ρωσίας στην Αφρική ,η κατάσταση για τη Μόσχα είναι ιδιαίτερα δυσχερής όσο και τελικά η αποτυχημένη παρέμβασή της στη Συρία. Το Κρεμλίνο έχει εγκαταστήσει μισθοφόρους σε έναν αυξανόμενο αριθμό πλούσιων σε ορυκτά αλλά πάμφτωχων χωρών βαθιά εντός της Αφρικανικής ηπείρου(Μάλι-Νίγηρας-ΜπούρκΙνα Φάσο),αλλά η προμήθεια αυτών των μισθοφορικών μονάδων δεν είναι καθόλου εύκολη.
Εξ ου και η ανάγκη για βάσεις σε κοντινή απόσταση από τη Ρωσία. Η μετακίνηση ανδρών και εξοπλισμού του Κρεμλίνου από τη Συρία στη Λιβύη μετά την πτώση του Άσαντ τον Δεκέμβριο δεν είναι απλώς μια εκκένωση, αλλά ένας άξονας από τη Μέση Ανατολή προς την Αφρική, τη μοναδική ήπειρο όπου η Μόσχα εξακολουθεί να έχει κάποια επιρροή.Οι ιχνηλάτες πτήσεων καταγράφουν καθημερινά πτήσεις με στρατιωτικά μεταφορικά αεροπλάνα από τη Συριακή αεροπορική βάση της Ρωσίας στην Αλ Χμέιμιμ σε τρεις βάσεις στη Λιβύη από τα μέσα Δεκεμβρίου.(ο υπογράφων διαθέτει τον κατάλογο όλων των πτήσεων και τους προορισμούς )
Στο μεταξύ, ένας στολίσκος τεσσάρων μεταφορών που πλέει από τη Ρωσία στη Μεσόγειο θεωρείται από ορισμένους αναλυτές ότι παραδίδει βαρύ εξοπλισμό στην Ανατολική Λιβύη, την οποία διοικεί ο φιλορώσος πολέμαρχος, Χαλίφα Χάφταρ.
Η προοπτική ενίσχυσης της παρουσίας της Ρωσίας στη Λιβύη έχει κρούσει κώδωνα κινδύνου στην άλλη πλευρά της Μεσογείου, με τον Ιταλό υπουργό άμυνας Γκίντο Κροσέτο να συγκρίνει την αναδιάταξη της Μόσχας από τη Συρία στη Λιβύη με την κρίση των Κουβανικών πυραύλων του 1962 “Τα Ρωσικά πλοία και υποβρύχια στη Μεσόγειο προκαλούν πάντα ανησυχία, και ακόμη περισσότερο εάν αντί να είναι 1.000 χιλιόμετρα μακριά, βρίσκονται δύο βήματα από εμάς», είπε χθες ο Κροσέτο.
Οι Ρωσικές δυνάμεις βρίσκονται ήδη στη Λιβύη για σχεδόν μια δεκαετία, η παρουσία τους υπογραμμίστηκε δραματικά το 2016, όταν ο πολέμαρχος Χάφταρ προσκλήθηκε για μια στρατιωτική επίσκεψη σε ένα Ρωσικό αεροπλανοφόρο που έκανε κρουαζιέρα στα ανοιχτά της ακτής. Η Μόσχα έχει παράσχει στρατεύματα, εξοπλισμό και αεροσκάφη κρούσης για τον Χάφταρ, διοικητή των δυνάμεων της μη- εγκεκριμένης από τον ΟΗΕ κυβέρνησης της ανατολικής Λιβύης.
Η Λιβύη θα ήταν ένα πλούσιο έπαθλο είτε για τη Ρωσία είτε για την Τουρκία, καθώς περιέχει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου της Αφρικής. Ο Ρωσικός πετρελαϊκός κολοσσός Rosneft έχει ήδη υπογράψει μια ιδιαίτερα προσοδοφόρα συμφωνία για αγορά και μεταπώληση Λιβυκού πετρελαίου. Το πιο σημαντικό είναι ότι , με την απώλεια των Συριακών βάσεων της, η Λιβύη παραμένει ο μόνος εφικτός διαμετακομιστικός κόμβος για τον εφοδιασμό Ρωσικών μισθοφόρων μονάδων σε όλη την υποσαχάριο Αφρική. Η πιο γνωστή από αυτές τις μονάδες είναι η Βάγκνερ, που μετονομάστηκε σε Αφρικανικό Σώμα και η οποία ενεργεί υπέρ των συμφερόντων αποκλειστικά της Μόσχας, ενώ εμπλέκεται σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των τοπικών πληθυσμών.
Αμερικανοί, Γάλλοι, Βρετανοί, και όχι μόνο παρακολουθούν τις Ρωσικές κινήσεις στη Κυρηναϊκή, ενώ πρόσφατα έχουν στραμμένα τα μάτια τους η ΕΕ, το ΝΑΤΟ ,η Ελλάδα,η Κύπρος και ειδικά η Ιταλία.