Τελικά μέσα από τους μηχανισμούς του, το ΝΑΤΟ, δίνει την δυνατότητα στο κάθε μέλος, να μπορεί να μπλοκάρει αποφάσεις σε ορισμένες περιπτώσεις. Αυτή την δυνατότητα θα λέγαμε εκμεταλλεύεται ο Ερντογάν και μπλοκάρει την συμμετοχή των Αυστριακών στην αποστολή στο Κόσοβο, όπου δίνουνε το παρόν μέχρι τώρα στην KFOR, αλλά και γενικότερα όλο το σχέδιο συνεργασίας του ΝΑΤΟ με τρίτες χώρες.
Ο Τούρκος Πρόεδρος, που έχει μετατρέψει την Τουρκία σε ένα κράτος υπόδουλο των αρρωστημένων ηγεμονικών του αντιλήψεων, θέλει να μεταφέρει αυτή την επιβολή του και στο ΝΑΤΟ, ενώ παράλληλα να το χρησιμοποιήσει για προσωπική του εκμετάλλευση. Θέλει λοιπόν να τιμωρήσει τους Αυστριακούς, που δηλώνουν σθεναρά ότι πρέπει να παγώσουν όλες οι συζητήσεις για είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ και ότι η Τουρκία δεν έχει καμία θέση στην Ευρώπη με όλα αυτά που κάνει.
Ασκεί λοιπόν ο Ερντογάν βέτο στην συμμετοχή της Αυστρίας στο Κόσοβο, ρίχνοντας φυσικά στον κάδο των αχρήστων κάθε έννοια συλλογικότητας της Συμμαχίας. Βέβαια η Τουρκία δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει και μάλιστα πρωτίστως εναντίον της Ελλάδας διαχρονικά, με την ανοχή βεβαίως του ΝΑΤΟ, όμως αυτή τη φορά ο Ερντογάν φαίνεται να έχει προχωρήσει σε νέα μονοπάτια, έχοντας όλο το ΝΑΤΟ απέναντι του.
Έτσι, η Αυστρία μια χώρα της ΕΕ αλλά όχι μέλος του ΝΑΤΟ, είναι μια από τους κύριους συμμετέχοντες στην δύναμη της KFOR. Αλλά η Τουρκία μπλόκαρε πρόσφατα με χρήση βέτο, την συμμετοχή της. Φυσικά η Τουρκία έχει το δικαίωμα να το κάνει καθόσον απαιτείται συναίνεση όλων των μελών για συμμετοχή τρίτων σε αποστολές του ΝΑΤΟ. Ο λόγος όπως αναφέραμε είναι ότι η Αυστρία δήλωσε ότι η ΕΕ θα πρέπει να σταματήσει όλες τις συζητήσεις ένταξης με την Τουρκία διότι η Άγκυρα παραβιάζει συνεχώς τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ο Ερντογάν λοιπόν σε αυτές τις δηλώσεις της Αυστρίας αντέδρασε άμεσα και ταχύτατα. Μπλόκαρε με βέτο κάθε σχέδιο της Συμμαχίας που προβλέπει συνεργασία με την Αυστρία. Δεν έμεινε όμως εκεί, αλλά θέλοντας να εκδικηθεί και το ΝΑΤΟ γενικότερα, που οι χώρες του υπό τις ΗΠΑ συνεργάζονται με τους Κούρδους ειδικά στην Συρία, μπλόκαρε συνολικά το ισχύον πρόγραμμα συνεργασίας του ΝΑΤΟ, που εκτείνεται από την Γεωργία και την Ουκρανία μέχρι το Ισραήλ και την Ιορδανία. Με αυτό τον τρόπο λοιπόν ο Ερντογάν κρατάει στην ουσία «όμηρο» όλο το ΝΑΤΟ.
Το ΝΑΤΟ από την πλευρά του δεν θέλησε να συζητήσει το θέμα στην πρόσφατη συνάντηση των ηγετών, των χωρών μελών του, που ήταν και η πρώτη του Τράμπ στις Βρυξέλλες. Ουσιαστικά έγινε ένα είδος συμβιβασμού κάνοντας αναφορά ότι στο μέλλον παρόμοια θέματα θα συζητούνται σε μια διαδικασία διμερή και όχι συλλογικά. Όμως διπλωμάτης στο ΝΑΤΟ, που δεν θέλησε να αποκαλύψει το όνομα του ανέφερε με νόημα ότι «ο Ερντογάν τελικά πήρε αυτό που ήθελε. Οι Αυστριακοί θα καθίσουν σπίτι τους. Αλλά τουλάχιστον η συμμαχία παρέμεινε άθικτη».
Θεωρούμε ότι αυτή η τακτική Ερντογάν να προσπαθεί να επιβάλλει στο ΝΑΤΟ τις πολιτικές του, χωρίς την συμπαράσταση ή τουλάχιστον την ανοχή της Συμμαχίας, δεν θα τον βοηθήσει στο βάθος του χρόνου και αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα να καλύψει το κενό, που ήδη έχει αρχίσει να εμφανίζεται τόσο με την βάση του Ιντσιρλίκ, όσο με την στάση της Τουρκίας απέναντι στους Κούρδους ή τις σχέσεις της με την Ρωσία και τόσα άλλα …
Χρήστος Καλογερόπουλος – Βαλκάνιος
Στρατηγικός Αναλυτής
Εξειδικευμένος σε Θέματα Διεθνούς Ασφάλειας
στη ΝΑ Μεσόγειο